Woensdag 13 februari 2008
Ieuw! Kakkerlakken verstoort onze nachtrust. Bij gevolg start onze dag om 3.23 uur ’s MORGENS! Het beloofde dus een lange lange dag te worden. We hebben ons beziggehouden met videofragmenten te bewerken, kruiswoordraadsel, boekjes lezen, muziek beluisteren, berichten sturen: waar vreemd genoeg geen reactie op kwam… :-) Een kakkerlak is in Gambia een vrij vies beest, hier volgt een beschrijving: een lijf van ongeveer een dikke 4 cm, 1 cm dikte, hakenpoten, voelsprieten van ongeveer 10 cm. Het beestje maakt best veel lawaai als het zich verplaatst, het kraakt. Wat het nog erger maakt is dat de beestjes razendsnel zijn. Gelukkig eten ze ons niet op. Na een nacht van weinig slaap, kwamen de ergernissen boven. Alle mensen deden wel iets waar we ons niet in konden vinden. Nogmaals het bidden om 6 uur ’s morgens, een beetje het geluid van een treurende wolf. Onze grootste ergernis is de taxibus. Hét vervoersmiddel bij uitstek. Een beschrijving: een doorsnee busje van bouwvakkers met normaal gezien een capaciteit van 8 – 10 personen. Maar… hier vertrekt het busje pas als het vol is, en vol is hier ook letterlijk VOL, ook het dak. Ook dieren mogen steeds aan en op boord. Ook langs de zijkanten hangen enkele medereizigers. Het positieve is dat we slechts 8 dalassies moeten betalen. Om onze dag een beetje goed te maken, zijn we gaan winkelen met positieve moed. Dit sloeg snel om. Overal worden we aanzien als euromiljonairs die steeds veel geld bijhebben. (dit is dus niet het geval!) Ondanks alle tegenslagen zijn we er toch in geslaagd om een leuk souvenir te kopen. Wij hebben afgepingeld; hier noemen ze het de “monkey business”. ’s Avonds eventjes een dipje door de afgelopen dag. We besluiten om op de zetel te slapen onder het muskietennet. Onze dag eindigt, hoe kon het ook anders, met een tegenslag: de elektriciteit valt juist uit wanneer we besloten om met een klein lichtje aan te slapen. Maar ach, we overleven het wel. Op naar een betere dag!
Groetjes!
14 februari 2008
Vandaag is het Valentijnsdag, cupido heeft ervoor gezorgd dat het een positievere dag werd. Na een goede nachtrust lag er een dode kakkerlak. We zien ze hier liever dood dan levend. We maken vandaag onze keuze van het stageschooltje bekend; dit wordt Kobisala, een schooltje in de buurt van het strand. Je kan dit opzoeken op: www.kobisalaschool.org. We zijn naar een dokter geweest in Tanjé, omdat Ans veel last heeft van huiduitslag en jeuk. De analyse van de dokter was dat het gaat om een typische tropische huidziekte. Ze kreeg een fles “melk” om haar in te smeren en enkele pilletjes. Het gaat snel beteren! Daarna zijn we met Fajatta geld gaan wisselen. Deze keer met een taxi, we waren er nog niet klaar voor om al met de bustaxi te gaan. Als we terug zijn, maken we een fikse wandeling in ons dorpje! Dit deed ons echt goed. Hierna gaan we op het internet om onze blog verder aan te vullen en mailtjes te beantwoorden. Dan terug naar het huisje wat rusten en een spelletje spelen. Het was een leuke dag geweest!
Dikke knuffel!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Heyla kristien,
This precies wel een hele aanpassing daar éh, maar hoe de dagen ook komen, maak er gewoon het beste van! Al bij al na die ene slechte dag heb je der precies al genoeg plezier gemaakt (maja hoe kenne we uw anders ook, ge maakt er altij et beste van éh :)).
Echt een ferm avontuur da ge nu aan het doen bent. Geniet ervan, this een prachtige kans die vele ni durven nemen.
Het schooltje dat je gekozen hebt is prachtig meid, echt! Het ziet er fantastisch uit, totaal anders als hier en toch heeft het in mijn ogen meer charme dan onze schoolbanken!
Ik wens uw en Ans nog et beste toe daar! En ik ga zeker ook verder blijven lezen!
Greetz from Belgium
An P.
Dag Kistien Amai da ziet er daar goe uit . Je heht daar precies al heel wa beleeft. De natuur is daar mooi en het weer is daar goe. Wat een belevenis doe jullie het daar maar goe . Ze zijn daar nog aan het bouwen . Jullie zult u niet vervelen. De scholen zijn wel niet zo modern maar jullie zullen er vast iets mooi van maken. Alleen die kakkerlakken akelig . Het zal heel leerzaam zijn voor jullie. Groetjes uit poederlee van PAULA uit de gitaarles
Hey Kristientje!
Amai die kakkerlakken ... ze blijven precies maar komen! Misschien één troost, er is altijd leven in huis... ;-)
De busjes van tegenwoordig hé ... gelukkig moeten we hier niet wachten tot de bus vol is, dan zouden het geen uren zijn, maar dagen!
Hoe voelt het om aangekeken te worden als euromiljonair? ;-) Pingel maar goed wat af!
Ale, nog heel veel plezier!
Kan je een kakkerlakje in leven houden voor de kleutertjes in mijn klasje? ;-) Dat is er al 1 minder die kan rondlopen e!
Groetjes en tot het volgende verhaal!!
Lieselotte
xxx
Hey kristien,
Wij zijn blij dat het goed gaat met jouw. Die kakkerlakken zul je wel overleven. Het is wel fijn dat wij uw reisje kunnen volgen via deze blog. Het is net echt alsof we daar zijn. Kan je ook foto's op de blog zetten of is dat niet mogelijk? Blijkbaar is het voor jullie ginder soms wat te warm maar troost u hier is het veel te koud.
groetjes en dikke kussen
Ashley en Dries
Héj Kristien en Ans,
Met een beetje jaloezie lees ik steeds jullie verhalen, maar het is steeds leuk om te lezen en te horen hoe het met jullie gaat.
En hoewel het daar zeker een aanpassing moet zijn, jullie hebben elkaar en zo te zien maken jullie er zeker het beste van.
Geniet gewoon verder van deze prachtige kans. Ik ben fier op jullie! Supermeiden!!
Laat jullie niet doen door al het ongedierte daar. Jullie zijn groter en sterker :)
Dikke zoen X
Hou de fut en de fun erin!!!
Rut
Een reactie posten