Dinsdag 22 april 2008
Eindelijk kan ons werk van start gaan! We zijn deze morgen begonnen met ons hoekenwerk rond het thema licht en donker. De kinderen vonden de opdrachten zeer boeiend en waren enthousiast. Enkele opdrachten waren te moeilijk voor de kinderen, dus deze hebben we aangepast. Zo kunnen de kinderen morgen beter aan het werk. Na het hoekenwerk hebben we de bewegende mannetjes van papier-maché laten schilderen. Een leuk moment! In de namiddag zijn we naar Senegambia gegaan om verder te werken aan ons alfabet. Ook zijn we samen met Stephanie en Iris onze vlucht gaan bevestigen zodat we zeker terug thuis geraken :-) Nog 10 nachtjes slapen en we zitten weer in het koude België.
Foon (= kus in het Mandinka)
Xx
Woensdag 23 april 2008
We zijn op tijd op gestaan om naar het school te vertrekken. Samen met de kindjes hebben we verder gewerkt aan ons hoekenwerk. Na de speeltijd hebben we een knutselactiviteit met hen gedaan. Het werd stempelen en puzzelen. Twee totaal nieuwe ervaringen voor de kinderen. Het was echt wel een geslaagde lesdag. De kinderen genoten er met volle teugen van. Na schooltijd hebben we nog afscheid gaan nemen van Birgit. Zij heeft ons heel hard geholpen wanneer we het even niet meer zagen zitten. Zij vertrekt morgen naar huis… . We zullen haar missen! Hierna zijn we nog naar de klerenmaker geweest om ons maten te laten opnemen voor ons Afrikaans kleed. Dit krijgen we als afscheidscadeau van de leerkrachten van de Kobisalaschool! We zijn benieuwd naar het resultaat… :-) ’s Avonds hebben we een filmpje gekeken en daarna naar dromenland gegaan!
Tot morgen, en een dikke kus!
X
Donderdag 24 april 2008
We zijn ’s morgens met de kindjes naar het school gewandeld. Wanneer we ons hoekenwerk verder wilden afmaken merkten we al snel dat Yusupha (de leerkracht van level 3) ons al een stapje voor was geweest. Hij had het hoekenwerk al verder afgewerkt, waardoor we nu even met de handen in het haar zaten. Maar we hadden dit probleem snel opgelost door klasfoto’s te nemen van elke klas. Een belevenis op zich! Het duurde al een hele tijd voordat de kinderen goed stonden, en zodat ze allemaal op de foto konden! De tijd vloog voorbij! Na schooltijd zijn we eerst met Fajatta naar Serekunda gereden om iets te regelen, en daarna zijn we met Sutay en haar man Lamin naar Banjul gereden. In Banjul aangekomen merkten we al snel op dat het hier heel wat drukker was dan wat wij gewoon waren. Er liepen heel veel mensen op straat rond, er waren enorm veel winkeltjes, en nog meer stofjes… :-). Omdat we stoffen moesten hebben uit een bepaalde winkel zijn we onmiddellijk op zoek gegaan naar deze winkel. Eens aan de winkel aangekomen bleek dat deze sloot om 16.00 u, en je raadt het al wij stonden voor de winkel om 16.45 u. Te laat dus… . We komen morgen dan wel weer terug!
Wanneer we terug aankwamen in Sanyang was het al donker en moesten we nog eten dus onze avond was ook weer goed gevuld. Na het eten, en wat opruimen zijn we naar bed gegaan!
Doei!
Vrijdag 25 april 2008
Vandaag een dag waar we enorm naar uitgekeken hadden. Het was onze laatste lesdag, dus we wilden de kinderen verrassen met een cadeautje. We gingen al tegen 8 uur naar school, en begonnen met het opblazen van 122 (!) ballonnen… . Een hele karwei! We schreven er onze namen op, en een kleine tekening. We hingen er nog een koordje aan zodat de kinderen hun cadeautje ook makkelijk mee naar huis zouden kunnen nemen. Tegen dat alle kinderen op school waren, waren ook al de ballonnen opgeblazen! We konden dus beginnen met het uitdelen ervan! Het gebeurde klas voor klas, en de ballonnen waren één groot succes!!! De kinderen straalden van geluk, en speelden honderduit met hun ballon! Daarna was het tijd voor de lolly’s. We hadden ook voor elk kind lolly’s voorzien. De kinderen gingen klas voor klas op een rij staan en wij deelden de lolly’s uit. Sommige kinderen probeerden toch nog een tweede te bemachtigen door gewoon weer achteraan aan te sluiten…. Goed geprobeerd, maar helaas! We hebben nog een tijdje met de kinderen gespeeld, en daarna was het alweer tijd om naar huis te gaan. Wij zijn dan onmiddellijk vertrokken naar Banjul, om nu wel op tijd te zijn voor de winkel! Eens aangekomen, zijn we snel naar de winkel gegaan en hebben we de stoffen gekocht. Nadien zijn we nog naar de Craft Market gegaan in Brikama om nog wat souvenirs te kopen! Onze namiddag vloog weer voorbij! Wanneer we terug waren aangekomen in Sanyang hebben we nog iets gegeten, en voor de rest nog een beetje gerust en een film gekeken.
Daarna zijn we richting dromenland vertrokken!
Nog 7 keer slapen… :-)
Zaterdag 26 april 2008
Vandaag hadden we afscheidsfeestje van de leerkrachten. We wilden hen verrassen met een lekkere maaltijd. Maar voordat het feestje van start kon gaan, hebben we eerst nog een vergadering gehad. En hebben we de laatste dingen uitgelegd die we voor hen hadden gemaakt. We hebben ook onze evaluatie gekregen van de directeur en van onze leerkracht Yusupha. We waren heel tevreden over het verslag, en ook de leerkrachten waren heel tevreden over ons werk in het schooltje. Yusupha verjaart vandaag dus eigenlijk was het een dubbel feest! We maakten een krans van ballonnen en een kaartje met ballonnen aan. Als kleine verrassing gaven we hem een puzzel. Hij was er erg blij mee, en hield de ballonnenkrans een hele dag aan! Nadien zijn we samen met Fatou naar Brikama geweest om nog de laatste hand te leggen aan onze ‘Gambia-kist’. Het was ook een leuke ervaring om eens met Fatou naar Brikama te gaan, we hebben er allemaal enorm van genoten! We hebben haar ook een mooi stofje laten kiezen, zodat zij ook een mooie outfit kon laten maken. Wanneer we terug waren uit Brikama zijn we verder gegaan naar de klerenmaker om er onze stoffen binnen te doen. Ook waren enkele aanpassingen nodig aan onze Afrikaanse outfit. Daarna moesten we zien dat we snel thuis waren, want het begon weer al donker te worden. We hebben nog iets lekkers gegeten, in de douche geweest en …. Een nieuw huisdier ontdekt. Vanaf vandaag leven we met een salamander onder de ijskast! Spannend… . We vrezen voor een vrij onrustige nacht, want ook hier in de buurt gunden ze onze rust niet echt. De muziek speelt erg luid, en tot in de late uurtjes.
Slaapwel, en tot morgen!
zondag 27 april 2008
dinsdag 22 april 2008
Donderdag 17 april 2008
In de voormiddag hebben we een daglijn en de dagen van de week gemaakt zodat we op deze manier nog structuur kunnen aanbrengen in de klas. In de namiddag zijn we naar Senegambia geweest om nog wat te zwemmen en inkopen te doen. ’s Avonds hebben we nog verder gewerkt aan onze leerwandeling en ons eindwerk.
Groetjes!
In de voormiddag hebben we een daglijn en de dagen van de week gemaakt zodat we op deze manier nog structuur kunnen aanbrengen in de klas. In de namiddag zijn we naar Senegambia geweest om nog wat te zwemmen en inkopen te doen. ’s Avonds hebben we nog verder gewerkt aan onze leerwandeling en ons eindwerk.
Groetjes!
Vrijdag 18 april 2008
Deze morgen zijn we samen met de kindjes naar het school gewandeld. Eigenlijk zijn we een soort van wandelende schoolbus… :-) Op school hebben we nog wat spelletjes gespeeld met de kindjes, onder andere: 1 2 3 Kobisala. Na school hebben we al onze documenten op een cd gezet met de nodige uitleg aangezien dat het internet ons hier soms in de steek laat. Hierna hebben we een vergadering ingelast voor ons 2 :-). We hebben onze schoolmaterialen bekeken zodat we deze ook nog kunnen gebruiken in de klasjes. Dit bleek nog heel wat te zijn en gaf ons inspiratie voor enkele leuke activiteiten. Hierna zijn we in ons bed gekropen.
Tot morgen!
Zaterdag 19 april 2008
Vandaag hebben we ons thema verder afgewerkt en enkele dingen gemaakt die we nodig hebben tijdens ons hoekenwerk. Omdat Birgit over enkele dagen terug naar Duitsland vertrekt, zijn we naar haar compound geweest om afscheid te nemen. Maar we troffen er echter niemand aan. Onze wandeling terug kon beginnen… We hebben nog een korte tussenstop gehouden bij Fajatta, om de kleine Omar te zien. Daarna zijn we richting de markt gegaan om er verse aardappelen te kopen voor ons avondmaal. ’s Avonds hebben we nog wat aan ons eindwerk gewerkt en hebben we een planning opgesteld voor de laatste 13 dagen.
Als afsluiter van de dag hebben we nog een animatiefilm gekeken.
Dikke knuffel!
Vandaag hebben we ons thema verder afgewerkt en enkele dingen gemaakt die we nodig hebben tijdens ons hoekenwerk. Omdat Birgit over enkele dagen terug naar Duitsland vertrekt, zijn we naar haar compound geweest om afscheid te nemen. Maar we troffen er echter niemand aan. Onze wandeling terug kon beginnen… We hebben nog een korte tussenstop gehouden bij Fajatta, om de kleine Omar te zien. Daarna zijn we richting de markt gegaan om er verse aardappelen te kopen voor ons avondmaal. ’s Avonds hebben we nog wat aan ons eindwerk gewerkt en hebben we een planning opgesteld voor de laatste 13 dagen.
Als afsluiter van de dag hebben we nog een animatiefilm gekeken.
Dikke knuffel!
Zondag 20 april 2008
Deze nacht was het feest in Sanyang omdat ze gewonnen hadden met voetballen tegen een nabijgelegen dorpje. Een slapeloze nacht was het gevolg… We moesten toch op tijd opstaan want we hadden om 10 uur een vergadering met alle leerkrachten om ons thema voor te stellen. Om half 11, nog niemand te bespeuren. Tegen 11 uur was enkel Buba aanwezig. Dat hij de enige aanwezige zou zijn, bleek al snel… Het plan was dus om morgen alles tijdens de speeltijd uit te leggen zodat de leerkrachten toch ook op de hoogte waren. Onze planning was dus wel even in de war gestuurd. We hebben dus enkel met Buba “vergaderd”. Hij liet ons enkele certificaten zien… Bleek dat het de onze waren… Op 30 april is er namelijk een ceremonie gepland om afscheid te nemen van ons. We mogen er nog niets over weten, enkel dat het een hele dag zal innemen. Al de rest zijn verrassingen… We zijn alvast heel benieuwd! Na de vergadering zijn we nog op bezoek geweest bij Fajatta. Aangezien we tegen 1 uur daar waren, werd er verwacht dat we ook meeaten met hun. We hadden er net een maaltijd opzitten, maar uit beleefdheid hebben we toch een kleine portie meegegeten. Na de middag hebben we nog aan ons eindwerk gewerkt, hierdoor vloog de tijd snel voorbij. ’s Avonds hebben we nog een korte film gezien en zijn we vroeg gaan slapen. We hopen op een goede nachtrust…
Slaap zacht!
Deze nacht was het feest in Sanyang omdat ze gewonnen hadden met voetballen tegen een nabijgelegen dorpje. Een slapeloze nacht was het gevolg… We moesten toch op tijd opstaan want we hadden om 10 uur een vergadering met alle leerkrachten om ons thema voor te stellen. Om half 11, nog niemand te bespeuren. Tegen 11 uur was enkel Buba aanwezig. Dat hij de enige aanwezige zou zijn, bleek al snel… Het plan was dus om morgen alles tijdens de speeltijd uit te leggen zodat de leerkrachten toch ook op de hoogte waren. Onze planning was dus wel even in de war gestuurd. We hebben dus enkel met Buba “vergaderd”. Hij liet ons enkele certificaten zien… Bleek dat het de onze waren… Op 30 april is er namelijk een ceremonie gepland om afscheid te nemen van ons. We mogen er nog niets over weten, enkel dat het een hele dag zal innemen. Al de rest zijn verrassingen… We zijn alvast heel benieuwd! Na de vergadering zijn we nog op bezoek geweest bij Fajatta. Aangezien we tegen 1 uur daar waren, werd er verwacht dat we ook meeaten met hun. We hadden er net een maaltijd opzitten, maar uit beleefdheid hebben we toch een kleine portie meegegeten. Na de middag hebben we nog aan ons eindwerk gewerkt, hierdoor vloog de tijd snel voorbij. ’s Avonds hebben we nog een korte film gezien en zijn we vroeg gaan slapen. We hopen op een goede nachtrust…
Slaap zacht!
Maandag 21 april 2008
Vandaag zijn we vroeg opgestaan om samen met de kindjes naar school te gaan. Omdat gisteren onze vergadering niet kon doorgaan, moesten we vandaag ons thema uitleggen tijdens de speeltijd. Onze planning voor deze week moest dus aangepast worden. We hebben alle onderdelen van ons hoekenwerk uitgelegd en verduidelijkt aan de hand van materialen. Na de speeltijd kwam er een inspecteur op bezoek om te kijken hoe alles in zijn werk gaat. We hebben al onze activiteiten, projecten voorgesteld zodat hij hier een zicht op kon krijgen. Ook heeft hij de metamorfose van de klassen kunnen vaststellen. Hij was “amazed” van ons werk. Na schooltijd hebben we ons educatief spel verder afgewerkt met de bijbehorende materialen en documenten. Verder hebben we nog een rustige avond gehouden.
Veel liefs van ons!
Vandaag zijn we vroeg opgestaan om samen met de kindjes naar school te gaan. Omdat gisteren onze vergadering niet kon doorgaan, moesten we vandaag ons thema uitleggen tijdens de speeltijd. Onze planning voor deze week moest dus aangepast worden. We hebben alle onderdelen van ons hoekenwerk uitgelegd en verduidelijkt aan de hand van materialen. Na de speeltijd kwam er een inspecteur op bezoek om te kijken hoe alles in zijn werk gaat. We hebben al onze activiteiten, projecten voorgesteld zodat hij hier een zicht op kon krijgen. Ook heeft hij de metamorfose van de klassen kunnen vaststellen. Hij was “amazed” van ons werk. Na schooltijd hebben we ons educatief spel verder afgewerkt met de bijbehorende materialen en documenten. Verder hebben we nog een rustige avond gehouden.
Veel liefs van ons!
donderdag 17 april 2008
Meer nieuws
Zaterdag 12 april 2008
Vandaag was het onze relaxdag. Deze begon met, hoe kon het ook anders, lekker uitslapen. We vertrokken al snel richting Senegambia om daar te eten en te gaan zwemmen. Na deze frisse duik zijn we nog naar de winkel geweest om een voorraad eten in te slaan. Toen we terug thuis waren, bleek het al laat te zijn. We hebben dan ook maar een rustige avond gehouden, we hebben een filmpje gekeken. En daarna zijn we in ons bed gekropen.
Slaap zacht!
Zondag 13 april 2008
Deze morgen zijn we richting Brikama vertrokken om daar naar het marktje te gaan en naar de craft market. We hebben hier enkele uren vertoefd. Omdat de hitte ons teveel werd, zijn we teruggekeerd naar Sanyang. Thuis aangekomen hebben we even gerust. Dit was wel echt nodig. Na een goede maaltijd hebben we nog een kaartspelletje gespeeld. Hierna zijn we vertrokken naar dromenland.
Dikke kus!
Maandag 14 april 2008
Vandaag zijn we vroeg opgestaan. We zijn samen met de kindjes naar het school gewandeld. Het was een zeer warme dag. In de school hebben we nog enkele dingen opgehangen in de klassen. Tijdens de speeltijd hebben we enkele spelletjes gespeeld met de kinderen. Na de speeltijd zijn we begonnen met voorbereiden aan ons volgende thema: licht en donker. Wanneer het school uit was, zijn we vertrokken richting strand. Hier hebben we lekker gegeten. Even later ontmoetten we Jean Burtin aan het strand. Hij is de contactpersoon waar we heel veel contact mee hebben gehad voor en tijdens ons verblijf in Gambia. Het was een blij weerzien! Hij is hier namelijk om het waterproject van Abuko op te volgen zodat later het hele GamMol-team kan meehelpen. We hebben verteld over onze avonturen, ervaringen, activiteiten, … Kortom, het was een leuke babbel. We mochten met hem meerijden tot aan ons huisje in Sanyang. We hebben tegelijkertijd een afspraak gemaakt zodat we Jean een rondleiding kunnen geven in het schooltje. Morgen zien we elkaar terug. ’s Avonds hebben we nog lekker gekookt en zijn we vroeg in bed gekropen.
Toedeloe!
Dinsdag 15 april 2008
Normaal gezien begon onze dag om 9uur, maar wegens omstandigheden in het dorpje was Jean pas om half 12 beschikbaar voor ons. We zijn dan samen met hem naar het schooltje gegaan om daar ons project te tonen. Uit de reactie van Jean konden we afleiden dat hij aangenaam verrast was. Ook de kinderen toonden hun blijdschap en enthousiasme door enkele liedjes te zingen. Na de rondleiding zijn we samen met Jean naar zijn hotel gereden in Senegambia. We kregen een kleine rondleiding in zijn verblijfplaats. Hierna zijn we terug naar huis gereden om voor te bereiden. We hebben ’s avonds pannenkoeken met verse mango’s gegeten. Als afsluiter van onze dag hebben we nog een filmpje gekeken.
Nog 17 dagen te gaan…
Woensdag 16 april 2008
Na een slapeloze nacht, door de vele geluiden buiten, begonnen we toch met goede moed. We hebben vandaag veel gedaan voor het school. Omdat contractwerk niet haalbaar was, hebben we ervoor gekozen om dit thema uit te werken in een hoekenwerk. Onze dag heeft dus niet veel bijzonders gehad.
Op naar een nieuwe dag!
Vandaag was het onze relaxdag. Deze begon met, hoe kon het ook anders, lekker uitslapen. We vertrokken al snel richting Senegambia om daar te eten en te gaan zwemmen. Na deze frisse duik zijn we nog naar de winkel geweest om een voorraad eten in te slaan. Toen we terug thuis waren, bleek het al laat te zijn. We hebben dan ook maar een rustige avond gehouden, we hebben een filmpje gekeken. En daarna zijn we in ons bed gekropen.
Slaap zacht!
Zondag 13 april 2008
Deze morgen zijn we richting Brikama vertrokken om daar naar het marktje te gaan en naar de craft market. We hebben hier enkele uren vertoefd. Omdat de hitte ons teveel werd, zijn we teruggekeerd naar Sanyang. Thuis aangekomen hebben we even gerust. Dit was wel echt nodig. Na een goede maaltijd hebben we nog een kaartspelletje gespeeld. Hierna zijn we vertrokken naar dromenland.
Dikke kus!
Maandag 14 april 2008
Vandaag zijn we vroeg opgestaan. We zijn samen met de kindjes naar het school gewandeld. Het was een zeer warme dag. In de school hebben we nog enkele dingen opgehangen in de klassen. Tijdens de speeltijd hebben we enkele spelletjes gespeeld met de kinderen. Na de speeltijd zijn we begonnen met voorbereiden aan ons volgende thema: licht en donker. Wanneer het school uit was, zijn we vertrokken richting strand. Hier hebben we lekker gegeten. Even later ontmoetten we Jean Burtin aan het strand. Hij is de contactpersoon waar we heel veel contact mee hebben gehad voor en tijdens ons verblijf in Gambia. Het was een blij weerzien! Hij is hier namelijk om het waterproject van Abuko op te volgen zodat later het hele GamMol-team kan meehelpen. We hebben verteld over onze avonturen, ervaringen, activiteiten, … Kortom, het was een leuke babbel. We mochten met hem meerijden tot aan ons huisje in Sanyang. We hebben tegelijkertijd een afspraak gemaakt zodat we Jean een rondleiding kunnen geven in het schooltje. Morgen zien we elkaar terug. ’s Avonds hebben we nog lekker gekookt en zijn we vroeg in bed gekropen.
Toedeloe!
Dinsdag 15 april 2008
Normaal gezien begon onze dag om 9uur, maar wegens omstandigheden in het dorpje was Jean pas om half 12 beschikbaar voor ons. We zijn dan samen met hem naar het schooltje gegaan om daar ons project te tonen. Uit de reactie van Jean konden we afleiden dat hij aangenaam verrast was. Ook de kinderen toonden hun blijdschap en enthousiasme door enkele liedjes te zingen. Na de rondleiding zijn we samen met Jean naar zijn hotel gereden in Senegambia. We kregen een kleine rondleiding in zijn verblijfplaats. Hierna zijn we terug naar huis gereden om voor te bereiden. We hebben ’s avonds pannenkoeken met verse mango’s gegeten. Als afsluiter van onze dag hebben we nog een filmpje gekeken.
Nog 17 dagen te gaan…
Woensdag 16 april 2008
Na een slapeloze nacht, door de vele geluiden buiten, begonnen we toch met goede moed. We hebben vandaag veel gedaan voor het school. Omdat contractwerk niet haalbaar was, hebben we ervoor gekozen om dit thema uit te werken in een hoekenwerk. Onze dag heeft dus niet veel bijzonders gehad.
Op naar een nieuwe dag!
zaterdag 12 april 2008
Samenvatting en vervolg
Enimbarra (= goeie dag) allemaal!!!
Hier zijn we weer na 2 vakantieweken en een week lessen voorbereiden. We hebben er een tijdje uitgelegen met onze blog, maar we gaan jullie zeker en vast een omschrijving geven van wat we hier allemaal gedaan hebben tijdens deze weken…
We zijn begonnen met het schilderen van de eerste klas: de kleuren zijn groen en oranje. Ook het schoolbord kreeg een nieuwe laag. Het resultaat is zeker en vast geslaagd, de kindjes kunnen genieten van een fleurige klas.
We hebben er ook voor gezorgd dat elke klas een eigen opbergkast heeft. De schrijnwerker heeft de kastjes op maat gemaakt en in de school bezorgd. Nadien hebben we de kastjes gevernist. De klassen krijgen meer en meer vorm. Onze volgende activiteit is de 2de klas onder handen nemen en schilderen. Hiervoor moesten we eerst naar Serrekunda om verf te gaan halen. Het resultaat is een klasje in het blauw en oranje én een pikzwart schoolbord. Ook weer een aangename klas om les in te volgen.
Omdat de toiletten in het schooltje er erg schrijnend uitzagen hebben we besloten om hier ook een aanpassing te doen; namelijk Franse “wc-potten” installeren. Zo kunnen de kinderen toch op een hygiënische manier naar het toilet gaan en staan ze niet meer met hun voeten in hun eigen urine! De kinderen zullen zeer blij zijn!
Na enkele dagen genieten hebben we bij de schrijnwerker nog 3 prikborden besteld zodat deze ook kunnen aangebracht worden in de klassen. We hebben tegelijkertijd ook losse plankjes gevraagd zodat we tekeningen, prenten, didactische materialen kunnen ophangen in de klassen. De borden werden al snel in de klassen opgehangen en Ans en Kristien zagen dat het goed was…! :-)
Op een dag kregen we van Buba te horen dat de schrijnwerker aanwezig was in de school. We hebben ons dus naar het schooltje begeven zodat we instructies konden geven over de plaatsen van de losse plankjes. Toen alles in orde was in de klas kregen we echt voldoening van al onze inspanningen!!!
Ondertussen zorgen we er ook voor dat we ons volgende thema voorbereiden: fit en gezond. We gaan de kinderen en de leerkrachten laten kennismaken met contractwerk en op vrijdag organiseren we een sportdag voor de hele school.
Tijdens onze voorbereidingsweek hebben we de laatste klas ook in de verf gezet: oranje met geel. Het is een zomerse Gambiaanse klas. Onze vlaggetjes hebben we ook onmiddellijk opgehangen zodat het elke dag “feest” is in de klas. We hebben ook al onze didactische ondersteuning opgehangen zodat dit een vastzetting is voor de kinderen. Tot het volgende thema blijft de ondersteuning aanwezig in de klas. We hebben ook samen met de verschillende klassen geknutseld: schilderen en werken met chenilledraad. Dit was zeer leuk!
We hebben samen met de leerkrachten en directeur van de school een evaluatiemoment ingelast zodat er wederzijds feedback kon gegeven worden. Een leerrijk moment!
Op het einde van onze voorbereidingsweek hebben we een dipje gehad, het werd ons allemaal eventjes teveel omdat we hier elke dag hard moeten zijn. Het is hier soms een hele strijd om te overleven. We hebben ons hier samen doorgeworsteld en we zijn helemaal klaar om onze laatste 4 weken tot een goed einde te brengen!!! We gaan ervoor!
Hopelijk genieten jullie ook van de fotoblog die nu ook aanwezig is…? :-)
Veel liefs van ons!!!
Maandag 7 april 2008
Vandaag start een nieuwe lesweek! We staan goed op tijd op om naar het schooltje te gaan. Samen met heel wat kindjes wandelen we naar school. Eens in het schooltje aangekomen waren al de leerkrachten van de partij behalve Sutay, zij lag ziek in bed. We beginnen deze week aan het thema fit en gezond en gaan dit uitwerken in contractwerk. Voor we kunnen beginnen moeten we de leerkrachten ook inlichten over hoe contractwerk juist in zijn werk gaat. Aan de hand van een powerpoint presentatie kunnen we hen een beetje laten begrijpen van hoe deze nieuwe werkvorm juist werkt. Wij beginnen in ons klasje met de verschillende dingen uit te leggen aan de kinderen terwijl de andere leerkrachten liever nog wat afwachten. De kinderen zijn laaiend enthousiast en gaan meteen met veel plezier te werk. Het is fijn om te zien dat de kinderen de nieuwe werkvorm zo goed onthalen, maar we merken wel al snel dat het niet zo evident is om contractwerk uit te voeren in deze klas. We proberen erg hard om de kinderen de verschillende taken, en het contract zelf uit te leggen maar dit blijkt nog iets te moeilijk. In de namiddag zijn we op internet gegaan om al de mails nog te checken, en nog terug te sturen. Ook hebben we de foto’s doorgestuurd voor op de fotoblog… een hele klus! We hebben ook nog enkele voorbereidingen getroffen voor onze volgende dag, en na een avondje film kijken zijn we vroeg in bed gekropen want we zijn best moe na deze drukke dag!
Tot morgen! Dikke kus van ons alletwee. X
Dinsdag 8 april 2008
Vandaag zijn we extra vroeg opgestaan want we hebben nog veel werk voor de boeg. We moeten de verschillende hoeken schilderen die we gaan inbrengen in de klas. Ook nog enkele andere dingen om tegen de muur te hangen moeten worden getekend en gekleurd, veel werk dus! We gaan samen met heel wat kinderen naar school, en daar hebben we in het leraarslokaaltje aan het knutselen geweest voor het klasje. Daarna hebben we met de kinderen verder gewerkt aan de opdrachten van het contractwerk. Omdat dit nogal stroef verliep gisteren hebben we gezorgd dat alle opdrachten werden uitgevoerd, maar dan apart. Zo leerden de leerlingen toch iets bij, en waren onze opdrachten niet verloren. De kinderen voelen zich duidelijk goed bij de opdrachten. We zijn ook even met de leerkrachten gaan samen zitten om de afgelopen dagen te overlopen. We konden dan ook nog enkele dingen bijsturen waardoor het morgen nog goed zou verlopen. Het sporten viel bij de kinderen echter wel in de smaak, en ze beleefden erg veel plezier aan deze lesdag!
Na onze schooldag zijn we nog naar Senegambia moeten rijden om geld te gaan wisselen, en om nog eens goed te gaan eten! We zijn dan weer snel een paar uurtjes kwijt, dus wanneer we thuis kwamen hadden we ook weer wat werk voor school. Na een avondje flink doorwerken waren we weer helemaal klaar voor een volgende lesdag!
Dada, knuffel!!
Woensdag 9 april 2008
Vandaag zijn we vroeg op gestaan omdat we naar school moesten. We gingen samen naar school met de kindjes van de klas. Daar hebben we nog opdrachten van het contractwerk gedaan. (voedselpiramide opgebouwd, enkele bewegingsmomentjes, … ) Voor de kinderen was het dus best weer een actieve dag. Tijdens deze lesdag zijn we ook in aanraking gekomen met een iets minder moment. We zagen een leerkracht een kind slagen met een stok, omdat het eventjes praatte tijdens zijn les. Het was een erg moeilijk en confronterend moment, want dit hadden wij nog niet gezien in deze school. Wij zijn beide tegen zulke vormen van geweld, dus voor ons deed dit echt pijn om te zien. We hebben dan ook met deze leerkracht gepraat. Dit had helaas geen effect. Na het school zijn we naar huis gewandeld en waren we nog best stil van onze ervaring, even bekomen was wel nodig. Eens thuis hebben we pannenkoeken gegeten (mm) en daarna zijn we ijverig begonnen voor het school. We hebben gewerkt aan een getallenlijn tot 100 en aan een daglijn met verschillende pictogrammen. Het ziet er allemaal, al zeggen we het zelf, leuk uit! Na ons schoolwerk hebben we nog enkele DVD’s bekeken en zijn we redelijk vroeg gaan slapen.
Tot morgen!!!
Donderdag 10 april 2008
Vandaag een dag om naar uit te kijken, we gaan papier-maché maken met de kindjes. Ieder kind moest zijn eigen sportend mannetje ontwerpen. We moesten alles nog in gereedheid brengen om van start te kunnen gaan, dus zijn we op tijd naar school vertrokken. We hebben het knutselen ook gedemonstreerd aan de leerkrachten en ze waren er helemaal vol van! :-) Tijd om de kinderen aan het werk te zetten, in het begin verliep het nog wat onwennig maar later vonden ze het écht tof. Er zijn mooie, leuke en originele resultaten uit gekomen. De leerkrachten vonden dit een goed idee en wilden dit ook toepassen in hun klas, of toch op zijn minst proberen… Bij de kleinere kinderen ging dit echter moeizaam, dus kregen de kinderen een gemakkelijkere opdracht: figuren maken zoals cirkel, vierkant, driehoek en rechthoek. Na het knutselen hebben we onze getallenlijn opgehangen in de klas. Toen onze schooldag erop zat, zijn we nog langs Fajatta geweest om zijn nieuwe “compound” te bezoeken. Hij is namelijk verhuisd. Een kort bezoekje werd al snel een bezoek van enkele uren…
Slaap zacht!
Vrijdag 11 april 2008
Om ons thema fit en gezond af te sluiten hebben we vandaag een sportdag georganiseerd. We hebben Belgische én Gambiaanse disciplines samengevoegd tot een uitdagende dag. De kinderen kijken enorm uit naar deze dag, want ze houden ervan om te bewegen. Ook wij als leerkrachten hebben ons steentje bijgedragen door actief deel te nemen waar mogelijk was. Enkele disciplines waren: slingerlopen, emmerbalanceren, limbo, ballonspringen, stoelendans, flesjes vullen, … foto’s komen zeker en vast op de fotoblog! Alle kinderen deden zeer uitbundig mee, hier kon zelfs de zon niets aan veranderen. De laatste 10 minuten hebben we een tekeningenslinger opgehangen in de klas, de kinderen waren zeer trots op zichzelf. Als bedankje hebben ze voor ons nog gedanst. We werden er meteen zeer vrolijk van! Na de middag hebben we gerust, het was een intense dag door het sporten en de warmte. Omdat onze 3 maanden bijna ten einde zijn, hebben we een aftelsysteem gemaakt: een kleurrijke slinger met het aantal dagen en op elke achterkant staat een tekstje geschreven. Vanaf nu elke morgen een tekstje… Nog 21 dagen lang.
Tot morgen!!!
Hier zijn we weer na 2 vakantieweken en een week lessen voorbereiden. We hebben er een tijdje uitgelegen met onze blog, maar we gaan jullie zeker en vast een omschrijving geven van wat we hier allemaal gedaan hebben tijdens deze weken…
We zijn begonnen met het schilderen van de eerste klas: de kleuren zijn groen en oranje. Ook het schoolbord kreeg een nieuwe laag. Het resultaat is zeker en vast geslaagd, de kindjes kunnen genieten van een fleurige klas.
We hebben er ook voor gezorgd dat elke klas een eigen opbergkast heeft. De schrijnwerker heeft de kastjes op maat gemaakt en in de school bezorgd. Nadien hebben we de kastjes gevernist. De klassen krijgen meer en meer vorm. Onze volgende activiteit is de 2de klas onder handen nemen en schilderen. Hiervoor moesten we eerst naar Serrekunda om verf te gaan halen. Het resultaat is een klasje in het blauw en oranje én een pikzwart schoolbord. Ook weer een aangename klas om les in te volgen.
Omdat de toiletten in het schooltje er erg schrijnend uitzagen hebben we besloten om hier ook een aanpassing te doen; namelijk Franse “wc-potten” installeren. Zo kunnen de kinderen toch op een hygiënische manier naar het toilet gaan en staan ze niet meer met hun voeten in hun eigen urine! De kinderen zullen zeer blij zijn!
Na enkele dagen genieten hebben we bij de schrijnwerker nog 3 prikborden besteld zodat deze ook kunnen aangebracht worden in de klassen. We hebben tegelijkertijd ook losse plankjes gevraagd zodat we tekeningen, prenten, didactische materialen kunnen ophangen in de klassen. De borden werden al snel in de klassen opgehangen en Ans en Kristien zagen dat het goed was…! :-)
Op een dag kregen we van Buba te horen dat de schrijnwerker aanwezig was in de school. We hebben ons dus naar het schooltje begeven zodat we instructies konden geven over de plaatsen van de losse plankjes. Toen alles in orde was in de klas kregen we echt voldoening van al onze inspanningen!!!
Ondertussen zorgen we er ook voor dat we ons volgende thema voorbereiden: fit en gezond. We gaan de kinderen en de leerkrachten laten kennismaken met contractwerk en op vrijdag organiseren we een sportdag voor de hele school.
Tijdens onze voorbereidingsweek hebben we de laatste klas ook in de verf gezet: oranje met geel. Het is een zomerse Gambiaanse klas. Onze vlaggetjes hebben we ook onmiddellijk opgehangen zodat het elke dag “feest” is in de klas. We hebben ook al onze didactische ondersteuning opgehangen zodat dit een vastzetting is voor de kinderen. Tot het volgende thema blijft de ondersteuning aanwezig in de klas. We hebben ook samen met de verschillende klassen geknutseld: schilderen en werken met chenilledraad. Dit was zeer leuk!
We hebben samen met de leerkrachten en directeur van de school een evaluatiemoment ingelast zodat er wederzijds feedback kon gegeven worden. Een leerrijk moment!
Op het einde van onze voorbereidingsweek hebben we een dipje gehad, het werd ons allemaal eventjes teveel omdat we hier elke dag hard moeten zijn. Het is hier soms een hele strijd om te overleven. We hebben ons hier samen doorgeworsteld en we zijn helemaal klaar om onze laatste 4 weken tot een goed einde te brengen!!! We gaan ervoor!
Hopelijk genieten jullie ook van de fotoblog die nu ook aanwezig is…? :-)
Veel liefs van ons!!!
Maandag 7 april 2008
Vandaag start een nieuwe lesweek! We staan goed op tijd op om naar het schooltje te gaan. Samen met heel wat kindjes wandelen we naar school. Eens in het schooltje aangekomen waren al de leerkrachten van de partij behalve Sutay, zij lag ziek in bed. We beginnen deze week aan het thema fit en gezond en gaan dit uitwerken in contractwerk. Voor we kunnen beginnen moeten we de leerkrachten ook inlichten over hoe contractwerk juist in zijn werk gaat. Aan de hand van een powerpoint presentatie kunnen we hen een beetje laten begrijpen van hoe deze nieuwe werkvorm juist werkt. Wij beginnen in ons klasje met de verschillende dingen uit te leggen aan de kinderen terwijl de andere leerkrachten liever nog wat afwachten. De kinderen zijn laaiend enthousiast en gaan meteen met veel plezier te werk. Het is fijn om te zien dat de kinderen de nieuwe werkvorm zo goed onthalen, maar we merken wel al snel dat het niet zo evident is om contractwerk uit te voeren in deze klas. We proberen erg hard om de kinderen de verschillende taken, en het contract zelf uit te leggen maar dit blijkt nog iets te moeilijk. In de namiddag zijn we op internet gegaan om al de mails nog te checken, en nog terug te sturen. Ook hebben we de foto’s doorgestuurd voor op de fotoblog… een hele klus! We hebben ook nog enkele voorbereidingen getroffen voor onze volgende dag, en na een avondje film kijken zijn we vroeg in bed gekropen want we zijn best moe na deze drukke dag!
Tot morgen! Dikke kus van ons alletwee. X
Dinsdag 8 april 2008
Vandaag zijn we extra vroeg opgestaan want we hebben nog veel werk voor de boeg. We moeten de verschillende hoeken schilderen die we gaan inbrengen in de klas. Ook nog enkele andere dingen om tegen de muur te hangen moeten worden getekend en gekleurd, veel werk dus! We gaan samen met heel wat kinderen naar school, en daar hebben we in het leraarslokaaltje aan het knutselen geweest voor het klasje. Daarna hebben we met de kinderen verder gewerkt aan de opdrachten van het contractwerk. Omdat dit nogal stroef verliep gisteren hebben we gezorgd dat alle opdrachten werden uitgevoerd, maar dan apart. Zo leerden de leerlingen toch iets bij, en waren onze opdrachten niet verloren. De kinderen voelen zich duidelijk goed bij de opdrachten. We zijn ook even met de leerkrachten gaan samen zitten om de afgelopen dagen te overlopen. We konden dan ook nog enkele dingen bijsturen waardoor het morgen nog goed zou verlopen. Het sporten viel bij de kinderen echter wel in de smaak, en ze beleefden erg veel plezier aan deze lesdag!
Na onze schooldag zijn we nog naar Senegambia moeten rijden om geld te gaan wisselen, en om nog eens goed te gaan eten! We zijn dan weer snel een paar uurtjes kwijt, dus wanneer we thuis kwamen hadden we ook weer wat werk voor school. Na een avondje flink doorwerken waren we weer helemaal klaar voor een volgende lesdag!
Dada, knuffel!!
Woensdag 9 april 2008
Vandaag zijn we vroeg op gestaan omdat we naar school moesten. We gingen samen naar school met de kindjes van de klas. Daar hebben we nog opdrachten van het contractwerk gedaan. (voedselpiramide opgebouwd, enkele bewegingsmomentjes, … ) Voor de kinderen was het dus best weer een actieve dag. Tijdens deze lesdag zijn we ook in aanraking gekomen met een iets minder moment. We zagen een leerkracht een kind slagen met een stok, omdat het eventjes praatte tijdens zijn les. Het was een erg moeilijk en confronterend moment, want dit hadden wij nog niet gezien in deze school. Wij zijn beide tegen zulke vormen van geweld, dus voor ons deed dit echt pijn om te zien. We hebben dan ook met deze leerkracht gepraat. Dit had helaas geen effect. Na het school zijn we naar huis gewandeld en waren we nog best stil van onze ervaring, even bekomen was wel nodig. Eens thuis hebben we pannenkoeken gegeten (mm) en daarna zijn we ijverig begonnen voor het school. We hebben gewerkt aan een getallenlijn tot 100 en aan een daglijn met verschillende pictogrammen. Het ziet er allemaal, al zeggen we het zelf, leuk uit! Na ons schoolwerk hebben we nog enkele DVD’s bekeken en zijn we redelijk vroeg gaan slapen.
Tot morgen!!!
Donderdag 10 april 2008
Vandaag een dag om naar uit te kijken, we gaan papier-maché maken met de kindjes. Ieder kind moest zijn eigen sportend mannetje ontwerpen. We moesten alles nog in gereedheid brengen om van start te kunnen gaan, dus zijn we op tijd naar school vertrokken. We hebben het knutselen ook gedemonstreerd aan de leerkrachten en ze waren er helemaal vol van! :-) Tijd om de kinderen aan het werk te zetten, in het begin verliep het nog wat onwennig maar later vonden ze het écht tof. Er zijn mooie, leuke en originele resultaten uit gekomen. De leerkrachten vonden dit een goed idee en wilden dit ook toepassen in hun klas, of toch op zijn minst proberen… Bij de kleinere kinderen ging dit echter moeizaam, dus kregen de kinderen een gemakkelijkere opdracht: figuren maken zoals cirkel, vierkant, driehoek en rechthoek. Na het knutselen hebben we onze getallenlijn opgehangen in de klas. Toen onze schooldag erop zat, zijn we nog langs Fajatta geweest om zijn nieuwe “compound” te bezoeken. Hij is namelijk verhuisd. Een kort bezoekje werd al snel een bezoek van enkele uren…
Slaap zacht!
Vrijdag 11 april 2008
Om ons thema fit en gezond af te sluiten hebben we vandaag een sportdag georganiseerd. We hebben Belgische én Gambiaanse disciplines samengevoegd tot een uitdagende dag. De kinderen kijken enorm uit naar deze dag, want ze houden ervan om te bewegen. Ook wij als leerkrachten hebben ons steentje bijgedragen door actief deel te nemen waar mogelijk was. Enkele disciplines waren: slingerlopen, emmerbalanceren, limbo, ballonspringen, stoelendans, flesjes vullen, … foto’s komen zeker en vast op de fotoblog! Alle kinderen deden zeer uitbundig mee, hier kon zelfs de zon niets aan veranderen. De laatste 10 minuten hebben we een tekeningenslinger opgehangen in de klas, de kinderen waren zeer trots op zichzelf. Als bedankje hebben ze voor ons nog gedanst. We werden er meteen zeer vrolijk van! Na de middag hebben we gerust, het was een intense dag door het sporten en de warmte. Omdat onze 3 maanden bijna ten einde zijn, hebben we een aftelsysteem gemaakt: een kleurrijke slinger met het aantal dagen en op elke achterkant staat een tekstje geschreven. Vanaf nu elke morgen een tekstje… Nog 21 dagen lang.
Tot morgen!!!
zondag 16 maart 2008
Dagboek deel 12
Dinsdag 11 maart 2008
Vannacht hebben we goed geslapen. Toen we opstonden hebben we geen enkel diertje gevonden. Op school hebben we hoekenwerk gedaan rond het oog en het oor. Voor de kinderen was dit natuurlijk een hele ervaring. Bij het hoekenwerk rond ogen moesten de kinderen hun ogen gaan testen, en hebben ze heel wat nieuwe dingen geleerd over het oog. Bij het oor hebben de kinderen heel wat geluidsproefjes gedaan. Ze vonden het allemaal heel erg leuk. Na de middag zijn we naar Senegambia gegaan om daar te gaan winkelen voor de volgende dagen. Eerst waren we in een klein restaurantje binnengegaan om iets kleins te gaan eten. Het werd een broodje met kip. Hierna hadden we afgesproken met 2 belgische bezoekers die ook in Senegambia waren. Zij toonden ons een Belgisch cafeetje waar we dus ook vele Belgische dingen konden drinken en eten. Het was alweer donker toen we naar huis wilden gaan. We zochten een taxi, we vonden er één, maar in de helft van de rit besloot hij om ons toch niet meer verder te nemen, en zette hij ons gewoon ergens af. Gevolg was dat we een bus-taxi moesten zoeken die nog naar Sanyang reed. Na lang wachten hebben we er toch nog eentje kunnen nemen. ’s Avonds hebben we nog wat gepraat en daarna zijn we gaan slapen.
Slaapwel!!
Woensdag 12 maart 2008
Na, hoe kan het ook anders, een slapeloze nacht zijn we vol goede moed vertrokken naar ons schooltje. Toen we aankwamen verliep alles nog heel normaal. Tot we in ons klaslokaal aankwamen… . Kristien kreeg plots hevige steken in haar zij, en dus moesten we al weer snel naar huis. We hebben een auto tegengehouden, en deze heeft ons dan thuis afgezet. Daarna heeft ze een tijdje geslapen, en hierna waren de steken veel beter. We hebben daarna nog wat voor school gewerkt, en dan ook vroeg gaan slapen.
Tot morgen!!
Donderdag 13 maart 2008
Wij zijn op … . Na enkele slapeloze nachten, en vermoeiende dagen hadden we echt geen fut meer. We zijn in een nabij gelegen dorpje naar de dokter geweest, en deze vertelde ons dat het niet gezond was dat we op deze manier verder leefden. De steken van Kristien waren dan ook te wijten aan vermoeidheid. Een spierzalfje zal hierbij helpen. Tegen de middag heeft de dokter ons terug naar huis gedaan. We kregen van hem het voorstel om de volgende nachten door te brengen bij een Duitse mevrouw, die in een heel rustige omgeving woonde. Dit aanbod hebben we dan ook met beide handen aangenomen. Thuis hebben we nog wat gerust. In de late namiddag zijn we naar Senegambia gereden om onszelf wat in de watten te leggen. Op die manier konden we even de vermoeidheid van ons afzetten, en konden we ons zelf weer helemaal opladen. In Senegambia hebben we dan Belgisch gegeten, en hebben we nog wat inkopen gedaan voor de volgende dagen. We zijn ook nog even op internet geweest om onze mails te checken. ’s Avonds moesten we op tijd naar huis want de dokter ging ons naar Birgit brengen (de Duitse mevrouw). Vanaf deze avond gaan we echt leven in een Afrikaanse compound. We hebben ’s avonds nog gezellig samengezeten met Fatou, Ousman en small Birgit, en natuurlijk Birgit zelf. Het was echt een aangename tijd. We hebben zelfs op de echte Afrikaanse manier gegeten. Dit houdt in dat er een grote schotel wordt gezet in het midden van de mensen, en iedereen eet tegelijkertijd uit de dezelfde kom. In de kom zat rijst met gedroogde vis, en een sausje… .. We maakten toch nog even kennis met de huisdieren van Birgit, zeer ongewoon als je het ons vraagt. Het waren 2 salamanders en een pad die er dag en nacht leefden.
We hopen nu echt op een goede nachtrust…
Dikke knuffel!!
Vrijdag 14 maart 2008
Kristien heeft deze nacht al kunnen genieten van een welverdiende nachtrust. Voor ons was het toch nog een aanpassing, en verliep de nachtrust iets minder vredig… . Hopelijk straks beter… . We kregen van Birgit een lekker ontbijt, dus onze dag was toch al heel goed begonnen. Toen we naar huis gingen hebben we al onze kleren gewassen, want deze berg stapelde zich heel hard op! Dit wassen heeft toch enkele uurtjes in beslag genomen. Na het wassen hebben we nog even gerust, maar we zijn vrij vroeg terug gegaan naar de compound van Birgit. Het leven in deze compound bevalt ons wel, en we hebben er een erg goed gevoel bij. We hebben er nog gezellig gezeten en weer Afrikaans gegeten. We zijn op tijd in ons bed gekropen, want we willen nu alle twee echt goed slapen.
Kus!
Zaterdag 15 maart 2008
We hebben eindelijk alle twee een goede nacht achter de rug. We hebben vast geslapen, en we voelden ons alle twee weer een pak beter. Als grote verassing hebben we van Birgit allebei ook nog een echt Afrikaans beeld gekregen. Deze staan nu al te pronken in onze slaapkamer… . Na een lekker ontbijt zijn we terug gegaan naar ons huisje en hebben we het eens grondig gepoetst. Terwijl wij aan het poetsen waren hebben de mannen van de elektriciteit een eigen meter komen hangen. Dankzij GamMol hoeven we ons nu geen zorgen meer te maken over de elektriciteit in ons huis. We zijn niet meer afhankelijk van het Health center, dit is een grote opluchting. De meter werd geïnstalleerd door een tiental mensen. Er waren 2 personen echt aan het werken, en de andere mensen keken toe, en ze zagen dat het goed was :-) We hebben dan ook nog enkele dingen in de wasmachine gestopt. Op die manier zijn we bijna door al onze was heen geraakt. Blijkbaar is een wasmachine toch een grote verbruiker, want na 2 machines was onze elektriciteit al op … . Na het wassen en het poetsen hebben we nog een douche genomen en zijn we weer terug gegaan naar Birgit. Daar hebben we nog Duitse bezoekers leren kennen. Het was alleen wat moeilijk om met hen te communiceren, want zij kenden alleen Duits. Aan de hand van veel gebaren zijn we er toch in geslaagd om een beetje met hen te praten. ’s Avonds hebben we dan weer gezellig aan het babbelen geweest en hebben we mogen eten van een echte Duitse specialiteit. We weten de naam niet juist, we kunnen het als volgt omschrijven: een soort flensje maar dan van aardappelen en hierbij een eitje en een ui. Het geheel wordt gebakken in een pan met veel olie. Het lijkt een beetje op een “rösti”. Dit eet je dan met appelmoes, het was echt lekker! We hebben er zelfs te veel van gegeten, want we hadden er zelfs problemen mee om in slaap te geraken. Hopelijk wordt het toch nog een goede nachtrust.
Slaapwel!
Zondag 16 maart 2008
We hebben er weer een heel goede nacht opzitten en we zijn weer helemaal opgeladen. We zijn tegen de middag naar Senegambia gereden om ons te gaan verfrissen. We gaan nog eens zwemmen, dit wordt ondertussen een wekelijkse gewoonte. We gaan iets lekkers eten, en ook onze mailtjes worden nog eens beantwoord. Tegelijkertijd wordt ook de blog nog eens aangepast!!
Vanaf morgen begint hier de paasvakantie en ook wij gaan met vakantie voor 2 weken! Onze bezoekers komen, en de tijd om een dagboek bij te houden zal er een beetje overschieten. Daarom zullen jullie een tijdje niets van ons zien op de blog. We hopen dat het weer in België al een beetje beter is, anders zullen we wel wat zon opsturen!
Tot binnenkort!
Dikke zoen vanuit Gambia! X
Vannacht hebben we goed geslapen. Toen we opstonden hebben we geen enkel diertje gevonden. Op school hebben we hoekenwerk gedaan rond het oog en het oor. Voor de kinderen was dit natuurlijk een hele ervaring. Bij het hoekenwerk rond ogen moesten de kinderen hun ogen gaan testen, en hebben ze heel wat nieuwe dingen geleerd over het oog. Bij het oor hebben de kinderen heel wat geluidsproefjes gedaan. Ze vonden het allemaal heel erg leuk. Na de middag zijn we naar Senegambia gegaan om daar te gaan winkelen voor de volgende dagen. Eerst waren we in een klein restaurantje binnengegaan om iets kleins te gaan eten. Het werd een broodje met kip. Hierna hadden we afgesproken met 2 belgische bezoekers die ook in Senegambia waren. Zij toonden ons een Belgisch cafeetje waar we dus ook vele Belgische dingen konden drinken en eten. Het was alweer donker toen we naar huis wilden gaan. We zochten een taxi, we vonden er één, maar in de helft van de rit besloot hij om ons toch niet meer verder te nemen, en zette hij ons gewoon ergens af. Gevolg was dat we een bus-taxi moesten zoeken die nog naar Sanyang reed. Na lang wachten hebben we er toch nog eentje kunnen nemen. ’s Avonds hebben we nog wat gepraat en daarna zijn we gaan slapen.
Slaapwel!!
Woensdag 12 maart 2008
Na, hoe kan het ook anders, een slapeloze nacht zijn we vol goede moed vertrokken naar ons schooltje. Toen we aankwamen verliep alles nog heel normaal. Tot we in ons klaslokaal aankwamen… . Kristien kreeg plots hevige steken in haar zij, en dus moesten we al weer snel naar huis. We hebben een auto tegengehouden, en deze heeft ons dan thuis afgezet. Daarna heeft ze een tijdje geslapen, en hierna waren de steken veel beter. We hebben daarna nog wat voor school gewerkt, en dan ook vroeg gaan slapen.
Tot morgen!!
Donderdag 13 maart 2008
Wij zijn op … . Na enkele slapeloze nachten, en vermoeiende dagen hadden we echt geen fut meer. We zijn in een nabij gelegen dorpje naar de dokter geweest, en deze vertelde ons dat het niet gezond was dat we op deze manier verder leefden. De steken van Kristien waren dan ook te wijten aan vermoeidheid. Een spierzalfje zal hierbij helpen. Tegen de middag heeft de dokter ons terug naar huis gedaan. We kregen van hem het voorstel om de volgende nachten door te brengen bij een Duitse mevrouw, die in een heel rustige omgeving woonde. Dit aanbod hebben we dan ook met beide handen aangenomen. Thuis hebben we nog wat gerust. In de late namiddag zijn we naar Senegambia gereden om onszelf wat in de watten te leggen. Op die manier konden we even de vermoeidheid van ons afzetten, en konden we ons zelf weer helemaal opladen. In Senegambia hebben we dan Belgisch gegeten, en hebben we nog wat inkopen gedaan voor de volgende dagen. We zijn ook nog even op internet geweest om onze mails te checken. ’s Avonds moesten we op tijd naar huis want de dokter ging ons naar Birgit brengen (de Duitse mevrouw). Vanaf deze avond gaan we echt leven in een Afrikaanse compound. We hebben ’s avonds nog gezellig samengezeten met Fatou, Ousman en small Birgit, en natuurlijk Birgit zelf. Het was echt een aangename tijd. We hebben zelfs op de echte Afrikaanse manier gegeten. Dit houdt in dat er een grote schotel wordt gezet in het midden van de mensen, en iedereen eet tegelijkertijd uit de dezelfde kom. In de kom zat rijst met gedroogde vis, en een sausje… .. We maakten toch nog even kennis met de huisdieren van Birgit, zeer ongewoon als je het ons vraagt. Het waren 2 salamanders en een pad die er dag en nacht leefden.
We hopen nu echt op een goede nachtrust…
Dikke knuffel!!
Vrijdag 14 maart 2008
Kristien heeft deze nacht al kunnen genieten van een welverdiende nachtrust. Voor ons was het toch nog een aanpassing, en verliep de nachtrust iets minder vredig… . Hopelijk straks beter… . We kregen van Birgit een lekker ontbijt, dus onze dag was toch al heel goed begonnen. Toen we naar huis gingen hebben we al onze kleren gewassen, want deze berg stapelde zich heel hard op! Dit wassen heeft toch enkele uurtjes in beslag genomen. Na het wassen hebben we nog even gerust, maar we zijn vrij vroeg terug gegaan naar de compound van Birgit. Het leven in deze compound bevalt ons wel, en we hebben er een erg goed gevoel bij. We hebben er nog gezellig gezeten en weer Afrikaans gegeten. We zijn op tijd in ons bed gekropen, want we willen nu alle twee echt goed slapen.
Kus!
Zaterdag 15 maart 2008
We hebben eindelijk alle twee een goede nacht achter de rug. We hebben vast geslapen, en we voelden ons alle twee weer een pak beter. Als grote verassing hebben we van Birgit allebei ook nog een echt Afrikaans beeld gekregen. Deze staan nu al te pronken in onze slaapkamer… . Na een lekker ontbijt zijn we terug gegaan naar ons huisje en hebben we het eens grondig gepoetst. Terwijl wij aan het poetsen waren hebben de mannen van de elektriciteit een eigen meter komen hangen. Dankzij GamMol hoeven we ons nu geen zorgen meer te maken over de elektriciteit in ons huis. We zijn niet meer afhankelijk van het Health center, dit is een grote opluchting. De meter werd geïnstalleerd door een tiental mensen. Er waren 2 personen echt aan het werken, en de andere mensen keken toe, en ze zagen dat het goed was :-) We hebben dan ook nog enkele dingen in de wasmachine gestopt. Op die manier zijn we bijna door al onze was heen geraakt. Blijkbaar is een wasmachine toch een grote verbruiker, want na 2 machines was onze elektriciteit al op … . Na het wassen en het poetsen hebben we nog een douche genomen en zijn we weer terug gegaan naar Birgit. Daar hebben we nog Duitse bezoekers leren kennen. Het was alleen wat moeilijk om met hen te communiceren, want zij kenden alleen Duits. Aan de hand van veel gebaren zijn we er toch in geslaagd om een beetje met hen te praten. ’s Avonds hebben we dan weer gezellig aan het babbelen geweest en hebben we mogen eten van een echte Duitse specialiteit. We weten de naam niet juist, we kunnen het als volgt omschrijven: een soort flensje maar dan van aardappelen en hierbij een eitje en een ui. Het geheel wordt gebakken in een pan met veel olie. Het lijkt een beetje op een “rösti”. Dit eet je dan met appelmoes, het was echt lekker! We hebben er zelfs te veel van gegeten, want we hadden er zelfs problemen mee om in slaap te geraken. Hopelijk wordt het toch nog een goede nachtrust.
Slaapwel!
Zondag 16 maart 2008
We hebben er weer een heel goede nacht opzitten en we zijn weer helemaal opgeladen. We zijn tegen de middag naar Senegambia gereden om ons te gaan verfrissen. We gaan nog eens zwemmen, dit wordt ondertussen een wekelijkse gewoonte. We gaan iets lekkers eten, en ook onze mailtjes worden nog eens beantwoord. Tegelijkertijd wordt ook de blog nog eens aangepast!!
Vanaf morgen begint hier de paasvakantie en ook wij gaan met vakantie voor 2 weken! Onze bezoekers komen, en de tijd om een dagboek bij te houden zal er een beetje overschieten. Daarom zullen jullie een tijdje niets van ons zien op de blog. We hopen dat het weer in België al een beetje beter is, anders zullen we wel wat zon opsturen!
Tot binnenkort!
Dikke zoen vanuit Gambia! X
dinsdag 11 maart 2008
Dagboek deel 11
Zondag 9 maart 2008
Zondag hadden we om 11 uur een afspraak met de leerkrachten om het thema van de volgende week te bespreken. Om half elf kwam Buba zeggen dat er een begrafenis was in het dorp. Dus de vergadering kon niet doorgaan. We zijn dan al maar begonnen met het voorbereiden van andere taken. Tot onze grote verbazing werkte de computer van Kristien niet goed meer mee. Er was een virus gesignaleerd!! Alle computers hier zijn geïnfecteerd met heel wat virussen, en blijkbaar heeft de laptop van Kristien dit ook over gekregen. Er is maar één virus gesignaleerd bij Kristien, dus er is nog hoop :-) . Om de frustratie te vergeten zijn we naar Senegambia gegaan om te gaan zwemmen en lekker te gaan eten. We hebben ons verwend met een lasagna en een pizza bolognaise! Dit was heerlijk, en heel verfrissend! Na onze zwempartij zijn we op internet gegaan om onze mails te checken, en nog eens te praten met het thuisfront. Hierna zijn we met de bus taxi weer naar huis gegaan. We zijn dan in ons bed gekropen, en we hopen op een goede nachtrust… .
Tot morgen!
Maandag 10 maart 2008
04.13u en onze dag begint. De kakkerlakken vonden het blijkbaar nodig om ons uit onze slaap te houden. Op de koop toe was er ook nog een spin aanwezig om heel de beestenboel compleet te maken. Vermits dat we toch niet meer konden slapen zijn we maar beginnen voorbereiden. Tegen 7 uur zijn we dan terug in ons bed gekropen, omdat de vermoeidheid toch nog toesloeg. Gelukkig moesten we pas na de speeltijd lesgeven, en hadden we nog de tijd om te slapen tot kwart voor tien. Daarna hebben we iets gegeten, en zijn we naar school vertrokken. Het is toch zwaar om alle energie te stoppen in het lesgeven als je zo weinig geslapen hebt… . Na de middag hebben we dan verder gewerkt voor school, om er toch zeker van te zijn dat alles in orde geraakte voor de volgende dag. Tegen vijf uur zijn de leerkrachten van de school nog op bezoek geweest om te kijken of alles in orde was, en ook om de voorbereidingen tegen dinsdag te zien. Nadat zij weg waren hebben we nog lekker gekookt. Daarna hebben we er nog een rustige avond van gemaakt.
Dikke knuffel van ons allebei!
Zondag hadden we om 11 uur een afspraak met de leerkrachten om het thema van de volgende week te bespreken. Om half elf kwam Buba zeggen dat er een begrafenis was in het dorp. Dus de vergadering kon niet doorgaan. We zijn dan al maar begonnen met het voorbereiden van andere taken. Tot onze grote verbazing werkte de computer van Kristien niet goed meer mee. Er was een virus gesignaleerd!! Alle computers hier zijn geïnfecteerd met heel wat virussen, en blijkbaar heeft de laptop van Kristien dit ook over gekregen. Er is maar één virus gesignaleerd bij Kristien, dus er is nog hoop :-) . Om de frustratie te vergeten zijn we naar Senegambia gegaan om te gaan zwemmen en lekker te gaan eten. We hebben ons verwend met een lasagna en een pizza bolognaise! Dit was heerlijk, en heel verfrissend! Na onze zwempartij zijn we op internet gegaan om onze mails te checken, en nog eens te praten met het thuisfront. Hierna zijn we met de bus taxi weer naar huis gegaan. We zijn dan in ons bed gekropen, en we hopen op een goede nachtrust… .
Tot morgen!
Maandag 10 maart 2008
04.13u en onze dag begint. De kakkerlakken vonden het blijkbaar nodig om ons uit onze slaap te houden. Op de koop toe was er ook nog een spin aanwezig om heel de beestenboel compleet te maken. Vermits dat we toch niet meer konden slapen zijn we maar beginnen voorbereiden. Tegen 7 uur zijn we dan terug in ons bed gekropen, omdat de vermoeidheid toch nog toesloeg. Gelukkig moesten we pas na de speeltijd lesgeven, en hadden we nog de tijd om te slapen tot kwart voor tien. Daarna hebben we iets gegeten, en zijn we naar school vertrokken. Het is toch zwaar om alle energie te stoppen in het lesgeven als je zo weinig geslapen hebt… . Na de middag hebben we dan verder gewerkt voor school, om er toch zeker van te zijn dat alles in orde geraakte voor de volgende dag. Tegen vijf uur zijn de leerkrachten van de school nog op bezoek geweest om te kijken of alles in orde was, en ook om de voorbereidingen tegen dinsdag te zien. Nadat zij weg waren hebben we nog lekker gekookt. Daarna hebben we er nog een rustige avond van gemaakt.
Dikke knuffel van ons allebei!
zondag 9 maart 2008
Dagboek deel 10
Maandag 2 maart 2008
Vandaag start onze eerste week van lesgeven. Na een goede nachtrust hebben we goed ontbeten en zijn we op tijd naar de school vertrokken. In de school zelf zijn we begonnen met het geven van ons eerste thema: het menselijk lichaam. Al snel wordt duidelijk dat het lesgeven niet van een leien dakje zou lopen. De kinderen spreken onvoldoende Engels om ons te verstaan. Hulp van de klasleerkracht was dus zeker welkom. Hij probeerde te vertalen wat wij vertelden, zodat de leerlingen toch iets ven heel de dag zouden opsteken. Na de schooldag zijn we naar huis gegaan om de volgende dag voor te bereiden. We probeerden onze leerstof nog iets aan te passen zodat het voor de leerlingen en de leerkracht toch iets aangenamer zou zijn.
’s Avonds zijn we vroeg in ons bedje gekropen omdat het best een vermoeiende dag was!
Slaapwel!
Dinsdag 3 maart 2008
Vandaag zijn we begonnen in de klasjes met hoekenwerk. Voor de kleintjes een hele ervaring. Wij hadden wel het gevoel dat de kinderen het een aangename ervaring vonden. Alleen botsten we weer op het feit dat de kinderen ons niet verstonden. We probeerden erg hard, maar het resultaat bleef echter hetzelfde. Dit was voor ons toch een rare ervaring. We hadden een negatief gevoel bij het lesgeven en dit was zeker niet de bedoeling. Na de middag zijn we dan naar Senegambia geweest. We hadden namelijk afgesproken met iemand van Vorselaar. Hij had voor ons nog enkele dingen bij die onze familie had meegegeven. We zijn dan samen met hen iets gaan eten in een Belgisch restaurantje! Een hele ontdekking toch! We aten frietjes met curryworst, hamburger, … Kortom heel veel lekkere dingen. Er waren ook Belgische bieren te vinden. Even leek het of we waren terug in België!! Naast het Belgisch restaurantje was ook een supermarkt, eerst dachten we dat dit een klein winkeltje was, maar toen we binnenkwamen bleek het tegendeel bewezen te worden. Hier vind je namelijk ALLES! We kochten dus heel veel eten, en we kunnen dus weer een hele poos verder. Eens thuis hebben we gekeken wat er allemaal in de zakjes zat, en ook hier bleken lekkere dingen in te zitten! Mmm… . ’s Avonds bekijken we nog enkele afleveringen van Home and away, die ook in de zakjes zaten. Toch een ontspannende avond, na een best drukke dag!
Tot morgen!
Woensdag 5 maart 2008
In het klasje zijn we verder gegaan met hoekenwerk. Elke groep heeft nog 2 hoeken moeten doen. Vandaag ging het wel vlotter als gisteren. De kinderen waren al meer vertrouwd met het fenomeen hoekenwerk, en wisten ook beter wat er van hen verwacht werd. Het was ook voor ons een positieve ervaring vandaag! Na school zijn we in de internethut nog verder gaan werken aan ons thema, en voorbereiden van structuur. Maar, problemen stapelden zich die dag letterlijk op. Het internet werkte niet omdat er een elektriciteitspanne was. Dan was er stroom, maar was er geen internet. Wanneer er dan eindelijk internet was, was het veel te traag om er degelijk op te werken. Dus we hebben we 2 uur letterlijk gewoon gewacht… . Dit is best frustrerend als je weet dat je nog veel werk hebt. ’s Avonds hebben we lekkere soep gegeten, en noodles. Voor het slapengaan hebben we er een traditie van gemaakt om een aflevering van Home and away te bekijken. Best gezellig… :-) . Omdat we allebei iets te nieuwsgierig zijn kijken we niet één maar twee afleveringen… . Daarna zijn we op tijd in ons bed gekropen.
Daag!!
Donderdag 6 maart 2008
Na een goede nachtrust konden we met volle moed beginnen aan onze voorlaatste dag van de week. We mochten uitslapen want we moesten pas na de speeltijd naar school. De kinderen mochten tekenen, en wij maakten een lange slinger van de verschillende tekeningen. Deze werd dan in de klas opgehangen. Zo fleuren we de klas toch al een beetje op! De kinderen vinden het fantastisch om hun eigen tekeningen te zien in de klas. Dit was voor ons ook wel een leuke ervaring. De kinderen zijn het duidelijk niet gewoon om te tekenen. Het is jammer dat de klasleerkracht hen steeds vertelde wat ze moesten tekenen. Op die manier werd hun creativiteit niet volledig vrij gelaten. Toch zijn er enkele mooie resultaten uitgekomen! In de namiddag hebben we toch nog even gebruik kunnen maken van het internet, maar dit was ook niet echt van lange duur. We hebben gisteren lekker gekookt, en we hebben hier heel hard van genoten! Het was rijst (met curry voor Kristien) en chickennuggets. Het deed echt deugd om lekker te eten! ’s Avonds nog lang gepraat en natuurlijk weer enkele afleveringen bekeken. Daarna weer ons bed in voor een, hopelijk, goede nachtrust… .
Droom zacht!!
Vrijdag 7 maart 2008
Het wordt een spannende dag! We gaan vandaag eens testen of onze inspanningen van de voorbije week de moeite zijn geweest… . Het is de eerste keer dat de kinderen een test ondergingen, dus je kan het al raden, het was een heel avontuur voor hen! Over het algemeen ging de test vlot, de resultaten waren naar behoren, en de kinderen vonden het best wel leuk! Naar ons toe werd ook duidelijk dat de kinderen er zeker iets van geleerd hebben deze week. Daardoor kregen we een goed gevoel over de voorbije week. Na de test hadden we bespreking met de ouders. We moesten hen het ‘rapportsysteem’ uitleggen. Ook voor de ouders is dit een groot avontuur, want vanaf nu kunnen ze de evolutie van hun kinderen mee opvolgen. Alle ouders waren erg nieuwsgierig, en stonden open voor onze ideeën. Na de vergadering zijn we met de kinderen naar huis gewandeld en hebben we heel wat liedjes gezongen. Eens thuis hebben we nog even gerust, en daarna zijn we begonnen met de voorbereidingen van de volgende week. ’s Avonds hebben we nog wat zitten praten en zijn we in ons bed gekropen, want morgen wordt het een vermoeiende dag!
Tot morgen!
Zaterdag 8 maart 2008
Vandaag hebben we echt eens uitgeslapen. Het was pas negen uur voor we uit ons bed kwamen. Om tien uur hadden we vergadering, maar naar alle waarschijnlijkheid zou deze toch later beginnen. Voor de vergadering hebben we eerst de vlechtjes uit Kristien haar haren verwijderd (ook een hele klus!!!). Tijdens de vergadering hebben we teruggeblikt naar de voorbije week. Het was voor de leraren ook eens iets anders om te reflecteren over hun eigen lesgeven, en lesgebeuren. Na de vergadering zijn we met de directeur vertrokken richting Brikama. Hier hebben we dan naar verf gezocht om de klaslokalen mee te schilderen. Na een vermoeiende wandeling in de hete zon, zijn we toch met lege handen moeten vertrekken. We zijn dan verder gereden naar Serekunda. Hier hebben we dan wel de verf gevonden die we zochten, voor de kleurtjes zullen jullie moeten wachten op de foto’s :-) . Daarna zijn we met een (zoals gewoonlijk) overvolle bustaxi richting huis vertrokken. Hier hebben we dan lekker gekookt, en zijn we achter onze computers gekropen om nog enkele foto’s erbij op te zetten. Tot we plots Fajatta tegenkwamen. Hij wist ons te vertellen dat hij vrijdag voor de vijfde keer papa is geworden! Wij zijn dan met hem gaan kijken naar de kleine spruit. We moeten toegeven, het is een ‘ferm ventje’!! We waren er onmiddellijk door verkocht! We zijn na het babybezoek ook nog een kijkje gaan nemen in het toekomstige huis van Fajatta. Hierna hebben we nog een tijdje gepraat, en dan… naar bed want morgen gaan we zwemmen!!:-)
Dikke knuffel!!
Vandaag start onze eerste week van lesgeven. Na een goede nachtrust hebben we goed ontbeten en zijn we op tijd naar de school vertrokken. In de school zelf zijn we begonnen met het geven van ons eerste thema: het menselijk lichaam. Al snel wordt duidelijk dat het lesgeven niet van een leien dakje zou lopen. De kinderen spreken onvoldoende Engels om ons te verstaan. Hulp van de klasleerkracht was dus zeker welkom. Hij probeerde te vertalen wat wij vertelden, zodat de leerlingen toch iets ven heel de dag zouden opsteken. Na de schooldag zijn we naar huis gegaan om de volgende dag voor te bereiden. We probeerden onze leerstof nog iets aan te passen zodat het voor de leerlingen en de leerkracht toch iets aangenamer zou zijn.
’s Avonds zijn we vroeg in ons bedje gekropen omdat het best een vermoeiende dag was!
Slaapwel!
Dinsdag 3 maart 2008
Vandaag zijn we begonnen in de klasjes met hoekenwerk. Voor de kleintjes een hele ervaring. Wij hadden wel het gevoel dat de kinderen het een aangename ervaring vonden. Alleen botsten we weer op het feit dat de kinderen ons niet verstonden. We probeerden erg hard, maar het resultaat bleef echter hetzelfde. Dit was voor ons toch een rare ervaring. We hadden een negatief gevoel bij het lesgeven en dit was zeker niet de bedoeling. Na de middag zijn we dan naar Senegambia geweest. We hadden namelijk afgesproken met iemand van Vorselaar. Hij had voor ons nog enkele dingen bij die onze familie had meegegeven. We zijn dan samen met hen iets gaan eten in een Belgisch restaurantje! Een hele ontdekking toch! We aten frietjes met curryworst, hamburger, … Kortom heel veel lekkere dingen. Er waren ook Belgische bieren te vinden. Even leek het of we waren terug in België!! Naast het Belgisch restaurantje was ook een supermarkt, eerst dachten we dat dit een klein winkeltje was, maar toen we binnenkwamen bleek het tegendeel bewezen te worden. Hier vind je namelijk ALLES! We kochten dus heel veel eten, en we kunnen dus weer een hele poos verder. Eens thuis hebben we gekeken wat er allemaal in de zakjes zat, en ook hier bleken lekkere dingen in te zitten! Mmm… . ’s Avonds bekijken we nog enkele afleveringen van Home and away, die ook in de zakjes zaten. Toch een ontspannende avond, na een best drukke dag!
Tot morgen!
Woensdag 5 maart 2008
In het klasje zijn we verder gegaan met hoekenwerk. Elke groep heeft nog 2 hoeken moeten doen. Vandaag ging het wel vlotter als gisteren. De kinderen waren al meer vertrouwd met het fenomeen hoekenwerk, en wisten ook beter wat er van hen verwacht werd. Het was ook voor ons een positieve ervaring vandaag! Na school zijn we in de internethut nog verder gaan werken aan ons thema, en voorbereiden van structuur. Maar, problemen stapelden zich die dag letterlijk op. Het internet werkte niet omdat er een elektriciteitspanne was. Dan was er stroom, maar was er geen internet. Wanneer er dan eindelijk internet was, was het veel te traag om er degelijk op te werken. Dus we hebben we 2 uur letterlijk gewoon gewacht… . Dit is best frustrerend als je weet dat je nog veel werk hebt. ’s Avonds hebben we lekkere soep gegeten, en noodles. Voor het slapengaan hebben we er een traditie van gemaakt om een aflevering van Home and away te bekijken. Best gezellig… :-) . Omdat we allebei iets te nieuwsgierig zijn kijken we niet één maar twee afleveringen… . Daarna zijn we op tijd in ons bed gekropen.
Daag!!
Donderdag 6 maart 2008
Na een goede nachtrust konden we met volle moed beginnen aan onze voorlaatste dag van de week. We mochten uitslapen want we moesten pas na de speeltijd naar school. De kinderen mochten tekenen, en wij maakten een lange slinger van de verschillende tekeningen. Deze werd dan in de klas opgehangen. Zo fleuren we de klas toch al een beetje op! De kinderen vinden het fantastisch om hun eigen tekeningen te zien in de klas. Dit was voor ons ook wel een leuke ervaring. De kinderen zijn het duidelijk niet gewoon om te tekenen. Het is jammer dat de klasleerkracht hen steeds vertelde wat ze moesten tekenen. Op die manier werd hun creativiteit niet volledig vrij gelaten. Toch zijn er enkele mooie resultaten uitgekomen! In de namiddag hebben we toch nog even gebruik kunnen maken van het internet, maar dit was ook niet echt van lange duur. We hebben gisteren lekker gekookt, en we hebben hier heel hard van genoten! Het was rijst (met curry voor Kristien) en chickennuggets. Het deed echt deugd om lekker te eten! ’s Avonds nog lang gepraat en natuurlijk weer enkele afleveringen bekeken. Daarna weer ons bed in voor een, hopelijk, goede nachtrust… .
Droom zacht!!
Vrijdag 7 maart 2008
Het wordt een spannende dag! We gaan vandaag eens testen of onze inspanningen van de voorbije week de moeite zijn geweest… . Het is de eerste keer dat de kinderen een test ondergingen, dus je kan het al raden, het was een heel avontuur voor hen! Over het algemeen ging de test vlot, de resultaten waren naar behoren, en de kinderen vonden het best wel leuk! Naar ons toe werd ook duidelijk dat de kinderen er zeker iets van geleerd hebben deze week. Daardoor kregen we een goed gevoel over de voorbije week. Na de test hadden we bespreking met de ouders. We moesten hen het ‘rapportsysteem’ uitleggen. Ook voor de ouders is dit een groot avontuur, want vanaf nu kunnen ze de evolutie van hun kinderen mee opvolgen. Alle ouders waren erg nieuwsgierig, en stonden open voor onze ideeën. Na de vergadering zijn we met de kinderen naar huis gewandeld en hebben we heel wat liedjes gezongen. Eens thuis hebben we nog even gerust, en daarna zijn we begonnen met de voorbereidingen van de volgende week. ’s Avonds hebben we nog wat zitten praten en zijn we in ons bed gekropen, want morgen wordt het een vermoeiende dag!
Tot morgen!
Zaterdag 8 maart 2008
Vandaag hebben we echt eens uitgeslapen. Het was pas negen uur voor we uit ons bed kwamen. Om tien uur hadden we vergadering, maar naar alle waarschijnlijkheid zou deze toch later beginnen. Voor de vergadering hebben we eerst de vlechtjes uit Kristien haar haren verwijderd (ook een hele klus!!!). Tijdens de vergadering hebben we teruggeblikt naar de voorbije week. Het was voor de leraren ook eens iets anders om te reflecteren over hun eigen lesgeven, en lesgebeuren. Na de vergadering zijn we met de directeur vertrokken richting Brikama. Hier hebben we dan naar verf gezocht om de klaslokalen mee te schilderen. Na een vermoeiende wandeling in de hete zon, zijn we toch met lege handen moeten vertrekken. We zijn dan verder gereden naar Serekunda. Hier hebben we dan wel de verf gevonden die we zochten, voor de kleurtjes zullen jullie moeten wachten op de foto’s :-) . Daarna zijn we met een (zoals gewoonlijk) overvolle bustaxi richting huis vertrokken. Hier hebben we dan lekker gekookt, en zijn we achter onze computers gekropen om nog enkele foto’s erbij op te zetten. Tot we plots Fajatta tegenkwamen. Hij wist ons te vertellen dat hij vrijdag voor de vijfde keer papa is geworden! Wij zijn dan met hem gaan kijken naar de kleine spruit. We moeten toegeven, het is een ‘ferm ventje’!! We waren er onmiddellijk door verkocht! We zijn na het babybezoek ook nog een kijkje gaan nemen in het toekomstige huis van Fajatta. Hierna hebben we nog een tijdje gepraat, en dan… naar bed want morgen gaan we zwemmen!!:-)
Dikke knuffel!!
maandag 3 maart 2008
Dagboek deel 9
Sorry voor het late posten, het internet heeft Afrikaanse normen: Het is traag en werkt slechts af en toe, als het zin heeft.
Woensdag 27 februari 2008
Na een onrustige nacht zijn we vroeg opgestaan omdat we toch niet meer konden slapen. De geluiden die we ’s nachts horen zijn voor ons heel vreemd. We kunnen ze niet goed plaatsen, waardoor we van alles schrikken. We zijn dan naar de computerzaal gegaan, en we zijn voor het school beginnen werken. Op één dag hebben we echt heel hard gewerkt, en hebben we onze lesvoorbereidingen voor de eerste week zo goed als afgewerkt. We hebben ook nog aan ons educatief spel gewerkt. Doordat we goed hebben gewerkt vliegt de tijd! Voor dat we het wisten was het al weer tijd voor het avondeten. Naar goede traditie hebben we weer frietjes gegeten. Dit smaakte wel na een dag van hard werken! ’s Avonds hebben we nog veel gepraat, en het werd snel later. We zijn dan maar gaan slapen want we hadden nog veel werk voor de boeg! Hopelijk kunnen we deze nacht een beetje beter slapen… .
Groetjes!!
Donderdag 28 februari 2008
Na een nacht van redelijke rust zijn we onmiddellijk begonnen met het voorbereiden van ons thema. We hebben nog heel wat werk, dus zijn we onmiddellijk naar de computerzaal gegaan. Hier hebben we de nodige mailtjes verzonden, en informatie opgezocht. Eens we weer thuis waren zijn we verder gegaan met het voorbereiden. Je merkt het, we zijn veel bezig met het voorbereiden van onze stageweken die er gaan aankomen! We zijn ook al begonnen aan het praktisch gedeelte van ons eindwerk, namelijk het werken aan structuur. Ook hier hebben we al enkele dingen voor gedaan: cijfers en hoeveelheden aanbrengen, een klasschikking uitgetekend, ideeën opgeschreven, … . ’s Avonds was het plan om spelregels te verzinnen, maar weer slaagden we er niet in om door te werken wegens te praatgrage personen… :-) ! Dus het zal iets voor morgen worden! Of voor… . We zijn echt moe, maar we beseffen dat we nog veel werk hebben! We weten nu al dat we lekker gaan slapen!!
Slaapwel!
Vrijdag 29 februari 2008
Vandaag is een speciale dag, een schrikkeldag. Aangezien dit maar om de 4 jaar voorkomt, én wij nu in Gambia zitten, moet dit een speciale dag worden! Eentje om goed te onthouden. Na een goede nachtrust gingen we vol goede moed naar de computerzaal. Eens aangekomen, merkten we al snel dat we niet veel konden opzoeken. Het internet lag (weeral) plat. We zijn dan maar terug naar huis gegaan om daar op ons gemakje verder te werken. In de namiddag, en dus ook in de warmste uren van de dag, zijn we naar de winkel geweest. Het was een heel avontuur! We vertrokken met een volle volle bustaxi. Ans zat op een autoband en Kristien hong bijna uit het raam.Tijdens de rit draaide de vrouw voor ons zich om en grabbelde in haar ton. Rarara wat kwam hieruit…? Een handvol piepkleine visjes, die nog leefde. Van een verrassing gesproken! De visjes spartelde rustig op haar hand terwijl wij toch wel schrokken, aangezien we niet veel beweging konden maken in de overvolle bustaxi. Wat leverde dit op…? Een overvolle bustaxi die ons (in ons gezicht) uitlachten. Vriendelijke Gambianen, toch? :-) Dus zijn we maar afgestapt halverwege de rit. Geen goed idee, bleek achteraf. Stel je voor: 2 blanke meiden samen met een blauwe koelbox die door een rij van 5 personen moesten wringen. Hierna zijn we in een volgende bustaxi gestapt om onze eindbestemming te bereiken. In de winkel hebben we wat etenswaren gekocht om de komende dagen mee door te komen. Hierna moesten we vervoer zoeken om terug naar Sanyang te geraken. Overal was politie te zien, kortom de hele straat stond op zijn kop. Even later merkten we wat de oorzaak hiervan was: de president, in een jeeplimousine, die samen met zijn gevolg van 10 auto’s door de straat kwam. Alle auto’s moesten aan de kant gaan zodat alles veilig kon verlopen. Maar, een automobilist besliste hier anders over. Hij kreeg dan ook al snel de hele politie rond zijn auto. Spektakel alom! Met de bustaxi aangekomen in het dorpje, hebben we even gerust omdat het een vermoeiende trip was. ’s Avonds hebben we nog enkele tekeningen gemaakt en daarna zijn we in ons bed gekropen. Jaja, vandaag was dus een dag die we niet snel zullen vergeten!
Dikke knuffel!
Zaterdag 1 maart 2008
Vandaag wordt het een spannende dag. Om 10 uur hebben we afgesproken met de leerkrachten van ons schooltje. We moeten onze voorbereidingen laten zien, en hen hierover laten oordelen. Op die manier weten ze ook hoe wij te werk gaan met onze voorbereidingen en kunnen zij dit ook later verder toepassen bij hun eigen voorbereidingen. Al snel merkten we dat we niet om 10 uur zouden kunnen beginnen, het werd snel half elf. Met slechts een half uurtje vertraging lukte het ons om toch te starten. De voorbereidingen werden goedgekeurd, en de leerkrachten waren heel enthousiast. Je merkt het, zij zijn echt gemotiveerd om mee te werken! Na de vergadering hebben we nog een hele poos verder gewerkt aan onze voorbereidingen. In de late namiddag hebben we nog bezoek gehad van Bubba, de schooldirecteur. Hij heeft ons nog heel wat praktische tips gegeven waardoor ons verblijf hier nog aangenamer zou kunnen verlopen! Het is echt fijn dat de menen hier ons zo willen helpen. ’s Avonds hebben we er nog een rustig avondje van gemaakt, en dan… snel naar bed want morgen gaan we zwemmen!!!
Daaaag!!
Zondag 2 maart 2008
We hebben echt goed geslapen deze nacht! We zijn zelfs niet wakker geworden van het gebed ’s morgens (of toch niet lang…). We hadden een vergadering om tien uur met de leerkrachten om verder te gaan met het voorbereiden van de volgende week. Ze moesten samen met ons tekeningen maken om deze later te bevestigen aan de muur, zodat de klas er leuker uit zal zien! Wanneer deze besprekingen achter de rug waren zijn we naar Senegambia gegaan om er te gaan zwemmen. Dit deed ongelofelijk deugd. Toen we in het zwembad zaten hoorden we plotseling bekende klanken. Er zaten mensen van Oostmalle in het water! Zij hebben ons nog enkele leuke tips doorgegeven, zodat we zeker nog weten wat doen de komende weken! Na enkele uurtjes zonnen en zwemmen zijn we naar het strand gegaan om een groot bord vers fruit te eten! In één woord: ZALIG! Daarna zijn we terug gegaan met een (grote) bustaxi. Wanneer we thuiskwamen viel ons plots op dat we net iets te lang in het zonnetje hadden gelegen, en zagen we met twee vuurrood. Maar, zo hebben we toch ook een kleurtje… . Eens thuis hebben we nog wat voor school gewerkt, en ijverig getekend. Daarna zijn we vroeg gaan slapen, want het was best een vermoeiende dag!
Dikke knuffel… .
Woensdag 27 februari 2008
Na een onrustige nacht zijn we vroeg opgestaan omdat we toch niet meer konden slapen. De geluiden die we ’s nachts horen zijn voor ons heel vreemd. We kunnen ze niet goed plaatsen, waardoor we van alles schrikken. We zijn dan naar de computerzaal gegaan, en we zijn voor het school beginnen werken. Op één dag hebben we echt heel hard gewerkt, en hebben we onze lesvoorbereidingen voor de eerste week zo goed als afgewerkt. We hebben ook nog aan ons educatief spel gewerkt. Doordat we goed hebben gewerkt vliegt de tijd! Voor dat we het wisten was het al weer tijd voor het avondeten. Naar goede traditie hebben we weer frietjes gegeten. Dit smaakte wel na een dag van hard werken! ’s Avonds hebben we nog veel gepraat, en het werd snel later. We zijn dan maar gaan slapen want we hadden nog veel werk voor de boeg! Hopelijk kunnen we deze nacht een beetje beter slapen… .
Groetjes!!
Donderdag 28 februari 2008
Na een nacht van redelijke rust zijn we onmiddellijk begonnen met het voorbereiden van ons thema. We hebben nog heel wat werk, dus zijn we onmiddellijk naar de computerzaal gegaan. Hier hebben we de nodige mailtjes verzonden, en informatie opgezocht. Eens we weer thuis waren zijn we verder gegaan met het voorbereiden. Je merkt het, we zijn veel bezig met het voorbereiden van onze stageweken die er gaan aankomen! We zijn ook al begonnen aan het praktisch gedeelte van ons eindwerk, namelijk het werken aan structuur. Ook hier hebben we al enkele dingen voor gedaan: cijfers en hoeveelheden aanbrengen, een klasschikking uitgetekend, ideeën opgeschreven, … . ’s Avonds was het plan om spelregels te verzinnen, maar weer slaagden we er niet in om door te werken wegens te praatgrage personen… :-) ! Dus het zal iets voor morgen worden! Of voor… . We zijn echt moe, maar we beseffen dat we nog veel werk hebben! We weten nu al dat we lekker gaan slapen!!
Slaapwel!
Vrijdag 29 februari 2008
Vandaag is een speciale dag, een schrikkeldag. Aangezien dit maar om de 4 jaar voorkomt, én wij nu in Gambia zitten, moet dit een speciale dag worden! Eentje om goed te onthouden. Na een goede nachtrust gingen we vol goede moed naar de computerzaal. Eens aangekomen, merkten we al snel dat we niet veel konden opzoeken. Het internet lag (weeral) plat. We zijn dan maar terug naar huis gegaan om daar op ons gemakje verder te werken. In de namiddag, en dus ook in de warmste uren van de dag, zijn we naar de winkel geweest. Het was een heel avontuur! We vertrokken met een volle volle bustaxi. Ans zat op een autoband en Kristien hong bijna uit het raam.Tijdens de rit draaide de vrouw voor ons zich om en grabbelde in haar ton. Rarara wat kwam hieruit…? Een handvol piepkleine visjes, die nog leefde. Van een verrassing gesproken! De visjes spartelde rustig op haar hand terwijl wij toch wel schrokken, aangezien we niet veel beweging konden maken in de overvolle bustaxi. Wat leverde dit op…? Een overvolle bustaxi die ons (in ons gezicht) uitlachten. Vriendelijke Gambianen, toch? :-) Dus zijn we maar afgestapt halverwege de rit. Geen goed idee, bleek achteraf. Stel je voor: 2 blanke meiden samen met een blauwe koelbox die door een rij van 5 personen moesten wringen. Hierna zijn we in een volgende bustaxi gestapt om onze eindbestemming te bereiken. In de winkel hebben we wat etenswaren gekocht om de komende dagen mee door te komen. Hierna moesten we vervoer zoeken om terug naar Sanyang te geraken. Overal was politie te zien, kortom de hele straat stond op zijn kop. Even later merkten we wat de oorzaak hiervan was: de president, in een jeeplimousine, die samen met zijn gevolg van 10 auto’s door de straat kwam. Alle auto’s moesten aan de kant gaan zodat alles veilig kon verlopen. Maar, een automobilist besliste hier anders over. Hij kreeg dan ook al snel de hele politie rond zijn auto. Spektakel alom! Met de bustaxi aangekomen in het dorpje, hebben we even gerust omdat het een vermoeiende trip was. ’s Avonds hebben we nog enkele tekeningen gemaakt en daarna zijn we in ons bed gekropen. Jaja, vandaag was dus een dag die we niet snel zullen vergeten!
Dikke knuffel!
Zaterdag 1 maart 2008
Vandaag wordt het een spannende dag. Om 10 uur hebben we afgesproken met de leerkrachten van ons schooltje. We moeten onze voorbereidingen laten zien, en hen hierover laten oordelen. Op die manier weten ze ook hoe wij te werk gaan met onze voorbereidingen en kunnen zij dit ook later verder toepassen bij hun eigen voorbereidingen. Al snel merkten we dat we niet om 10 uur zouden kunnen beginnen, het werd snel half elf. Met slechts een half uurtje vertraging lukte het ons om toch te starten. De voorbereidingen werden goedgekeurd, en de leerkrachten waren heel enthousiast. Je merkt het, zij zijn echt gemotiveerd om mee te werken! Na de vergadering hebben we nog een hele poos verder gewerkt aan onze voorbereidingen. In de late namiddag hebben we nog bezoek gehad van Bubba, de schooldirecteur. Hij heeft ons nog heel wat praktische tips gegeven waardoor ons verblijf hier nog aangenamer zou kunnen verlopen! Het is echt fijn dat de menen hier ons zo willen helpen. ’s Avonds hebben we er nog een rustig avondje van gemaakt, en dan… snel naar bed want morgen gaan we zwemmen!!!
Daaaag!!
Zondag 2 maart 2008
We hebben echt goed geslapen deze nacht! We zijn zelfs niet wakker geworden van het gebed ’s morgens (of toch niet lang…). We hadden een vergadering om tien uur met de leerkrachten om verder te gaan met het voorbereiden van de volgende week. Ze moesten samen met ons tekeningen maken om deze later te bevestigen aan de muur, zodat de klas er leuker uit zal zien! Wanneer deze besprekingen achter de rug waren zijn we naar Senegambia gegaan om er te gaan zwemmen. Dit deed ongelofelijk deugd. Toen we in het zwembad zaten hoorden we plotseling bekende klanken. Er zaten mensen van Oostmalle in het water! Zij hebben ons nog enkele leuke tips doorgegeven, zodat we zeker nog weten wat doen de komende weken! Na enkele uurtjes zonnen en zwemmen zijn we naar het strand gegaan om een groot bord vers fruit te eten! In één woord: ZALIG! Daarna zijn we terug gegaan met een (grote) bustaxi. Wanneer we thuiskwamen viel ons plots op dat we net iets te lang in het zonnetje hadden gelegen, en zagen we met twee vuurrood. Maar, zo hebben we toch ook een kleurtje… . Eens thuis hebben we nog wat voor school gewerkt, en ijverig getekend. Daarna zijn we vroeg gaan slapen, want het was best een vermoeiende dag!
Dikke knuffel… .
donderdag 28 februari 2008
woensdag 27 februari 2008
Dagboek deel 8
Maandag 25 februari 2008
We zijn op tijd opgestaan omdat onze eerste echte werkweek van start is gegaan. We zijn naar de computerzaal geweest waar we de nodige mails hebben verzonden, zodat iedereen toch weer even op de hoogte is. Daarna zijn we naar de bibliotheek gegaan en hier hebben we heel wat interessante boeken gevonden, die ze helaas zelf niet gebruiken. Maar gelukkig kunnen wij er toch nog iets nuttig mee verrichten. We hebben heel wat boeken mee naar huis genomen, en daarna zijn we begonnen met het voorbereiden van ons eerste thema: De zintuigen. We zijn nog iets heel belangrijks vergeten te melden de afgelopen dagen, namelijk dat we vanaf nu echte Gambianen zijn. We hebben dan ook Gambiaanse namen gekregen. Kristien heet voortaan Isatou en Ans heet Mariama. Zoals echte Gambianen het voordoen heeft Kristien het ook aangedurfd om haar haar te laten vlechten. Nu is ze pas echt Afrikaans getint!! ’s Avonds was het nog een rustige avond, en zijn we redelijk vroeg gaan slapen.
Ihorara!!
Mariama and Isatou
Dinsdag 26 februari 2008
Vandaag zijn we naar Senegambia geweest. We zijn enkele hotels gaan bezoeken om eens te kijken waar we in de paasvakantie zouden kunnen overnachten. We zijn speciaal heel vroeg vertrokken zodat we zeker tegen de echte warmte terug thuis zouden zijn. We hebben wel een fikse wandeling gedaan, en het zonnetje scheen al goed… dus je kan al raden wat het gevolg is! Rood…:-) Klaar om op te eten dus! We hebben ’s middags, naar wekelijkse traditie, dus ook lekker gegeten in Senegambia. Eens terug thuis hebben we nog voor het school gewerkt. ’s Avonds hebben we het gezellig gemaakt en hebben we nog naar een film gekeken. Het lijkt een rustige dag geweest te zijn, maar geloof ons, het was best vermoeiend!
Dikke knuffel!
maandag 25 februari 2008
Dagboek deel 7
Vrijdag 22 februari 2008
Vroeg opstaan, want we moeten om half 9 zeker op school zijn. Vandaag komen we voor het eerst in contact met de ouders van de kinderen tijdens een oudercontact. We hebben, naar Afrikaanse normen, weer een tijdje moeten wachten voordat de vergadering echt kon beginnen. Om tien uur waren de meeste ouders aanwezig en kon dus het oudercontact beginnen. De vergadering heeft redelijk lang geduurd omdat alles moest vertaald worden. Zowel van de ouders naar ons toe als van ons naar de ouders toe. We hebben wel echt een goed gevoel overgehouden aan deze vergadering omdat de ouders nu echt wisten wat wij komen doen in Sanyang, en dat we nu ook echt aanvaard worden als leerkrachten. Daarna zijn we naar de internethut gegaan om even te corresponderen met vrienden uit het verre België. Daarna hebben we thuis voor het school gewerkt. ’s Avonds, ja ’s avonds is het goed J van temperatuur. Dus waren we van plan om vroeg in ons bed te kruipen. Dit is er niet van gekomen door twee redenen: 1. Wij babbelen veel te graag, en 2. er kwam weer eens een onverwachte 8-potige bezoeker onze rust verstoren. Gevolg: koelbloedig ingemaakt door Kristien. (Ans moedigde Kristien aan vanop een veilige afstand). Daarna zijn we dan toch gaan slapen, of toch een poging gedaan tot… .
Tot morgen!!
Zaterdag 23 februari 2008
We staan weer eens op tijd op want de schooldirecteur komt ons halen om mee te gaan naar de sportdag in een dorpje verderop. We hadden om neger uur afgesproken en we vertrokken daadwerkelijk om 10.30u. Toch wel een aanpassing hoor, dit Afrikaanse leven. Wanneer we dan aankwamen in het schooltje bleken er nog heel wat schooltjes niet aanwezig te zijn. We wachten, we wachten, … en ja hoor we wachten. Tot half vier in de namiddag. Toen begon de sportdag. Voor dat de sportdag begon hebben de kinderen dan vrij mogen spelen en hebben ze eten gekregen van de plaatselijke kookploeg.Toen de buikjes goed gevuld waren mochten ze nog even spelen in de speeltuin. Dit was voor hen een hele nieuwe wereld die openging. Wanneer alle scholen aanwezig waren kon dan het echte sporten beginnen. De winnaar van elke proef werd geselecteerd om hun school te vertegenwoordigen op de Onafhankelijksdag (15 maart 2008). Na de sportdag gingen we met zen allen met de bus taxi naar huis. De kinderen waren moe, maar ook wij hadden het best lastig om wakker te blijven. We hebben ’s avonds nog lekker gegeten, en zijn daarna snel in ons bed gekropen.
Tot morgen!
Zondag 24 februari 2008
Deze morgen zijn we naar het marktje geweest in Brikama. We hadden juist pech dat er een volle bus-taxi vertrok voor onze neus. We moesten dus een hele tijd wachten voor er weer een volle bus taxi vertrok. Eens vertrokken duurde het een hele tijd voor we aankwamen, want de chauffeur reed niet zo erg snel… . In Brikama hebben we stoffen gekocht om kleren van te laten maken en eten. Maandag doen we de stof binnen om iets te laten maken. Na de middag is Sutay naar ons gekomen om Kristien haar haar in vlechtjes te doen. Eerst hebben we dit geprobeerd met haar eigen haar, maar omdat dit snel loste zijn we nephaar gaan kopen dat dezelfde kleur heeft als het eigen haar. Het duurde een hele tijd voordat al het haar gevlecht was. Het resultaat is toch geslaagd en lekker verfrissend. Vanaf nu heeft Kristien dus tijdelijk lang(er) haar. In de avond zijn we naar de klerenmaker geweest om onze uniformen te gaan afhalen, maar enkel de rokken waren af. De hemden moesten nog gemaakt worden, dus morgenmiddag mogen we ons hele uniform gaan halen en passen. We zijn benieuwd! Het uniform is een streepjesrok met daarop een ruitjeshemd… :-) Omdat het vandaag een warme dag was, maken we er nog een rustige avond van.
Dikke kus!
vrijdag 22 februari 2008
Dagboek deel 6
19 februari 2008
We dachten, lekker lang uitslapen… . Maar, wat had je ook anders verwacht, was dit niet het geval. Normaal gezien hadden we een verlofdag, maar plots stond Mia aan onze deur. Bleek dat er toch kindjes waren die naar school wilden gaan. Dus hebben we ons snel klaar gemaakt, en zijn we met de kinderen naar school gegaan. We hadden niets voorbereid dus dit was best spannend. We hadden dan toch het idee om de kinderen te laten kleuren. Blijkbaar was dit voor hen een hele ervaring, en wisten ze ook niet meteen wat te doen met die verschillende kleurpotloodjes en stiften. Uiteindelijk bleken er hele mooie tekeningen uit te komen. Deze werden dan ook met trots opgehangen in de klasjes. Wanneer we terug thuis kwamen hebben we eerst iets gegeten. Daarna hebben we onze verslagen gemaakt, en zijn we naar Senegambia gegaan. We hadden vooraf het idee om eens lekker te gaan eten. We kozen voor een pizzeria, en aten er elk een grote pizza. Dit deed best deugd na enkele weken redelijk eenvoudig gegeten te hebben. Daarna zijn we in een hotel op internet gegaan, omdat we enkele foto’s wilden posten op onze blog. Het internet in dit hotel was ook veel sneller dan in ons dorpje. We konden er dus zonder (of toch weinig) problemen onze foto’s op plaatsen. Daarna namen we een taxi naar huis, en gingen we slapen. Dit deed best deugd, na zo’n vermoeiende dag.
20 februari 2008
Na een nacht van weinig slaap volgde er ook een rustige dag.
’s Morgens zijn we opgestaan, en zijn we naar het Kobisalaschooltje gegaan. We kregen hier een verwelkoming van de directeur en van de directeur van de lower basic school van Sanyang. We werden officieel voorgesteld in de verschillende klasjes. Het was dan ook een leuke ervaring dat er sommige kinderen ons nog herkenden van de dag op het strand. We hebben ook T-shirten gekregen van het schooltje. Daarna zijn we naar huis gegaan en merkte we op dat er een stroompanne was. We hadden dus geen elektriciteit, en er was dan ook geen mogelijkheid om op internet te gaan. Vandaar ook ons laat posten op deze blog. We hebben dan de kaarsjes aangestoken en het gezellig gemaakt. Je kan dus toch van een negatieve ervaring iets positiefs maken. We hebben frietjes gebakken in de pan en hierbij een hamburger gegeten. Al bij al dus nog niet eens zo slecht gegeten. Alleen jammer dat ook onze gasbus bleek leeg te zijn. Nu konden we niets meer warm maken, en moesten we het doen met datgene wat we hadden.
Hopelijk volgt er morgen een leukere dag!
Tot morgen!!
21 februari 2008
Vandaag hebben we een afspraak met Bubba, en de directeur van de Lower basic school van Sanyang. Hij vertelde ons dat we gebruik mogen maken van al de faciliteiten die de school heeft. Dit wil dus zeggen dat we vanaf nu mogen opzoeken in hun bibliotheekje, onze computers mogen aansluiten op hun netwerk, … . Dit was natuurlijk heel goed voor ons. We maakten ons schema op van de komende maanden, en ook enkele afspraken werden op papier gezet. Om één uur plaatselijke tijd hadden we dan een afspraak met de leerkrachten om dit schema te overlopen en ook de gemaakte afspraken te overlopen. Voor hen was dit alles een heel nieuwe werkwijze. Maar het bleek snel dat zij hier ook wilden voor open staan. Ze zagen het helemaal zitten. En wij natuurlijk ook!
Nadien zijn we naar het huis gegaan van Sutay, een leerkracht van het schooltje. Voor ons wel erg interessant, omdat dit de eerste keer was dat wij echt bij iemand thuis zijn geweest. Het bleek er ook best gezellig te zijn!
Eens thuis gekomen hebben we spaghetti gemaakt, en is Kristien beginnen wassen. Gevolg: Een waslijn doorheen het huis, met heel wat gewassen goed! Een voordeel: Het ruikt hier ongelofelijk lekker!! Daarna zijn we nog naar Brikama geweest om eten te gaan halen. Dit was nodig want ons voedselrantsoen geraakt stilletjes aan uitgeput!
Op de terugweg van Brikama naar Sanyang bleek dat er enkele kippen aanwezig waren in de bus-taxi. Dit was wel even een verrassing!
Kristien heeft ook de moedige beslissing genomen om terug in de slaapkamer te gaan liggen. Hopelijk vindt ze deze nacht geen bezoekers meer… !
Tot morgen!
We dachten, lekker lang uitslapen… . Maar, wat had je ook anders verwacht, was dit niet het geval. Normaal gezien hadden we een verlofdag, maar plots stond Mia aan onze deur. Bleek dat er toch kindjes waren die naar school wilden gaan. Dus hebben we ons snel klaar gemaakt, en zijn we met de kinderen naar school gegaan. We hadden niets voorbereid dus dit was best spannend. We hadden dan toch het idee om de kinderen te laten kleuren. Blijkbaar was dit voor hen een hele ervaring, en wisten ze ook niet meteen wat te doen met die verschillende kleurpotloodjes en stiften. Uiteindelijk bleken er hele mooie tekeningen uit te komen. Deze werden dan ook met trots opgehangen in de klasjes. Wanneer we terug thuis kwamen hebben we eerst iets gegeten. Daarna hebben we onze verslagen gemaakt, en zijn we naar Senegambia gegaan. We hadden vooraf het idee om eens lekker te gaan eten. We kozen voor een pizzeria, en aten er elk een grote pizza. Dit deed best deugd na enkele weken redelijk eenvoudig gegeten te hebben. Daarna zijn we in een hotel op internet gegaan, omdat we enkele foto’s wilden posten op onze blog. Het internet in dit hotel was ook veel sneller dan in ons dorpje. We konden er dus zonder (of toch weinig) problemen onze foto’s op plaatsen. Daarna namen we een taxi naar huis, en gingen we slapen. Dit deed best deugd, na zo’n vermoeiende dag.
20 februari 2008
Na een nacht van weinig slaap volgde er ook een rustige dag.
’s Morgens zijn we opgestaan, en zijn we naar het Kobisalaschooltje gegaan. We kregen hier een verwelkoming van de directeur en van de directeur van de lower basic school van Sanyang. We werden officieel voorgesteld in de verschillende klasjes. Het was dan ook een leuke ervaring dat er sommige kinderen ons nog herkenden van de dag op het strand. We hebben ook T-shirten gekregen van het schooltje. Daarna zijn we naar huis gegaan en merkte we op dat er een stroompanne was. We hadden dus geen elektriciteit, en er was dan ook geen mogelijkheid om op internet te gaan. Vandaar ook ons laat posten op deze blog. We hebben dan de kaarsjes aangestoken en het gezellig gemaakt. Je kan dus toch van een negatieve ervaring iets positiefs maken. We hebben frietjes gebakken in de pan en hierbij een hamburger gegeten. Al bij al dus nog niet eens zo slecht gegeten. Alleen jammer dat ook onze gasbus bleek leeg te zijn. Nu konden we niets meer warm maken, en moesten we het doen met datgene wat we hadden.
Hopelijk volgt er morgen een leukere dag!
Tot morgen!!
21 februari 2008
Vandaag hebben we een afspraak met Bubba, en de directeur van de Lower basic school van Sanyang. Hij vertelde ons dat we gebruik mogen maken van al de faciliteiten die de school heeft. Dit wil dus zeggen dat we vanaf nu mogen opzoeken in hun bibliotheekje, onze computers mogen aansluiten op hun netwerk, … . Dit was natuurlijk heel goed voor ons. We maakten ons schema op van de komende maanden, en ook enkele afspraken werden op papier gezet. Om één uur plaatselijke tijd hadden we dan een afspraak met de leerkrachten om dit schema te overlopen en ook de gemaakte afspraken te overlopen. Voor hen was dit alles een heel nieuwe werkwijze. Maar het bleek snel dat zij hier ook wilden voor open staan. Ze zagen het helemaal zitten. En wij natuurlijk ook!
Nadien zijn we naar het huis gegaan van Sutay, een leerkracht van het schooltje. Voor ons wel erg interessant, omdat dit de eerste keer was dat wij echt bij iemand thuis zijn geweest. Het bleek er ook best gezellig te zijn!
Eens thuis gekomen hebben we spaghetti gemaakt, en is Kristien beginnen wassen. Gevolg: Een waslijn doorheen het huis, met heel wat gewassen goed! Een voordeel: Het ruikt hier ongelofelijk lekker!! Daarna zijn we nog naar Brikama geweest om eten te gaan halen. Dit was nodig want ons voedselrantsoen geraakt stilletjes aan uitgeput!
Op de terugweg van Brikama naar Sanyang bleek dat er enkele kippen aanwezig waren in de bus-taxi. Dit was wel even een verrassing!
Kristien heeft ook de moedige beslissing genomen om terug in de slaapkamer te gaan liggen. Hopelijk vindt ze deze nacht geen bezoekers meer… !
Tot morgen!
dinsdag 19 februari 2008
17 februari 2008
Deze morgen zijn we naar Brikama geweest om daar naar de markt te gaan. We hebben er vers fruit gekocht en een leuk stofje. We hebben steeds is de brandende hitte rondgelopen, we waren blij dat we in de late namiddag terug in het GamMol-huis waren. Hier hebben we wat tijd genomen om te relaxen, wat te rusten en wat op adem te komen. Daarna besloten we om te gaan koken. Het werd patatjes met spinazie en een kippenhamburger. De spinazie was bevroren, en we vonden er niets beter op dan het in de pan te gooien en te laten ontdooien. Geen goed idee!! Toch is het uiteindelijke maal echt lekker geworden!
Toen we besloten om te gaan slapen gingen we nog een laken nemen om goed in te kunnen slapen. Tot we plots kennis maakten met een ander huisdier. De spin. Geen gewone spin, een GROTE spin. Niet zo eentje zoals we in België kennen. Kristien verdient hier dan ook haar standbeeld! Heldhaftig ging ze de spin te lijf terwijl Ans toekeek van op afstand, met bijpassende geluiden… . Geen verdere commentaar!
Daarna deden we dan toch een poging om te gaan slapen. Niet makkelijk na zo’n kennismaking!
Dada!
18 februari 2008
Vandaag een dag waar we naar uitkeken. We gaan namelijk met de oudste kindjes naar het strand. Normaal is dit hun vrije dag, maar omdat de kindjes hier niet veel om handen hebben en graag naar school gaan, vinden ze dit geweldig! Wij gaan met plezier mee! Om 9 uur was er afgesproken om te vertrekken aan de school, maar omdat we in Afrika zitten werd het al snel een halfuurtje later om te vertrekken :-) geen probleem. We wandelen met z’n allen naar het strand en onderweg heeft de juffrouw een geweldig idee… het begon met de vraag: “Can you run?” Jaja, wij hebben dus een groot deel richting de zee gelopen met de kindjes. Ze vinden dit heel leuk. Dus doen we dit ook maar. In deze hitte is dit extra warm en extra zweten, maar we doen het voor de kindjes. We hebben praktisch aan elke vinger een kindjeshand vast om samen met ons naar het strand te wandelen: lekkere zweethanden krijg je hiervan :-) Aangekomen aan het strand zochten we een leuk plekje om ons te nestelen. Onder een paraplu dus, want anders werd het echt te warm. Al snel wilden we het water in, en ook de kindjes vonden dit een goed idee. Na enkele uren waterpret, kregen we van Mia een tapalapa met boter of mayonaise. En ook een bekertje water. Dit was zeker nodig want het was een bloedhete dag. Tegen 13.00 u besloten we om terug te gaan, het werd ons iets té warm. Met een volle tanki tanki (plaatselijke bus taxi) vertrekken we terug richting het schooltje en richting het dorp. De kindjes waren blijkbaar nog niet moe want ze zongen de hele rit. Eens aangekomen in het GamMol-huis zijn we in slaap gevallen. We waren moe… maar zeker voldaan. Na ons middagdutje zijn we naar de internethut gegaan waar we toch weer even contact hadden met het verre en koude België. Jammer genoeg was het enorm traag en hebben we onze mails niet kunnen lezen. Enkel MSN werkte. We kruipen nu vroeg in ons bedje, want we zijn helemaal op.
Dikke kus van ons allebei!
Deze morgen zijn we naar Brikama geweest om daar naar de markt te gaan. We hebben er vers fruit gekocht en een leuk stofje. We hebben steeds is de brandende hitte rondgelopen, we waren blij dat we in de late namiddag terug in het GamMol-huis waren. Hier hebben we wat tijd genomen om te relaxen, wat te rusten en wat op adem te komen. Daarna besloten we om te gaan koken. Het werd patatjes met spinazie en een kippenhamburger. De spinazie was bevroren, en we vonden er niets beter op dan het in de pan te gooien en te laten ontdooien. Geen goed idee!! Toch is het uiteindelijke maal echt lekker geworden!
Toen we besloten om te gaan slapen gingen we nog een laken nemen om goed in te kunnen slapen. Tot we plots kennis maakten met een ander huisdier. De spin. Geen gewone spin, een GROTE spin. Niet zo eentje zoals we in België kennen. Kristien verdient hier dan ook haar standbeeld! Heldhaftig ging ze de spin te lijf terwijl Ans toekeek van op afstand, met bijpassende geluiden… . Geen verdere commentaar!
Daarna deden we dan toch een poging om te gaan slapen. Niet makkelijk na zo’n kennismaking!
Dada!
18 februari 2008
Vandaag een dag waar we naar uitkeken. We gaan namelijk met de oudste kindjes naar het strand. Normaal is dit hun vrije dag, maar omdat de kindjes hier niet veel om handen hebben en graag naar school gaan, vinden ze dit geweldig! Wij gaan met plezier mee! Om 9 uur was er afgesproken om te vertrekken aan de school, maar omdat we in Afrika zitten werd het al snel een halfuurtje later om te vertrekken :-) geen probleem. We wandelen met z’n allen naar het strand en onderweg heeft de juffrouw een geweldig idee… het begon met de vraag: “Can you run?” Jaja, wij hebben dus een groot deel richting de zee gelopen met de kindjes. Ze vinden dit heel leuk. Dus doen we dit ook maar. In deze hitte is dit extra warm en extra zweten, maar we doen het voor de kindjes. We hebben praktisch aan elke vinger een kindjeshand vast om samen met ons naar het strand te wandelen: lekkere zweethanden krijg je hiervan :-) Aangekomen aan het strand zochten we een leuk plekje om ons te nestelen. Onder een paraplu dus, want anders werd het echt te warm. Al snel wilden we het water in, en ook de kindjes vonden dit een goed idee. Na enkele uren waterpret, kregen we van Mia een tapalapa met boter of mayonaise. En ook een bekertje water. Dit was zeker nodig want het was een bloedhete dag. Tegen 13.00 u besloten we om terug te gaan, het werd ons iets té warm. Met een volle tanki tanki (plaatselijke bus taxi) vertrekken we terug richting het schooltje en richting het dorp. De kindjes waren blijkbaar nog niet moe want ze zongen de hele rit. Eens aangekomen in het GamMol-huis zijn we in slaap gevallen. We waren moe… maar zeker voldaan. Na ons middagdutje zijn we naar de internethut gegaan waar we toch weer even contact hadden met het verre en koude België. Jammer genoeg was het enorm traag en hebben we onze mails niet kunnen lezen. Enkel MSN werkte. We kruipen nu vroeg in ons bedje, want we zijn helemaal op.
Dikke kus van ons allebei!
Dagboek deel 5
17 februari 2008
Deze morgen zijn we naar Brikama geweest om daar naar de markt te gaan. We hebben er vers fruit gekocht en een leuk stofje. We hebben steeds is de brandende hitte rondgelopen, we waren blij dat we in de late namiddag terug in het GamMol-huis waren. Hier hebben we wat tijd genomen om te relaxen, wat te rusten en wat op adem te komen. Daarna besloten we om te gaan koken. Het werd patatjes met spinazie en een kippenhamburger. De spinazie was bevroren, en we vonden er niets beter op dan het in de pan te gooien en te laten ontdooien. Geen goed idee!! Toch is het uiteindelijke maal echt lekker geworden!
Toen we besloten om te gaan slapen gingen we nog een laken nemen om goed in te kunnen slapen. Tot we plots kennis maakten met een ander huisdier. De spin. Geen gewone spin, een GROTE spin. Niet zo eentje zoals we in België kennen. Kristien verdient hier dan ook haar standbeeld! Heldhaftig ging ze de spin te lijf terwijl Ans toekeek van op afstand, met bijpassende geluiden… . Geen verdere commentaar!
Daarna deden we dan toch een poging om te gaan slapen. Niet makkelijk na zo’n kennismaking!
Dada!
18 februari 2008
Vandaag een dag waar we naar uitkeken. We gaan namelijk met de oudste kindjes naar het strand. Normaal is dit hun vrije dag, maar omdat de kindjes hier niet veel om handen hebben en graag naar school gaan, vinden ze dit geweldig! Wij gaan met plezier mee! Om 9 uur was er afgesproken om te vertrekken aan de school, maar omdat we in Afrika zitten werd het al snel een halfuurtje later om te vertrekken :-) geen probleem. We wandelen met z’n allen naar het strand en onderweg heeft de juffrouw een geweldig idee… het begon met de vraag: “Can you run?” Jaja, wij hebben dus een groot deel richting de zee gelopen met de kindjes. Ze vinden dit heel leuk. Dus doen we dit ook maar. In deze hitte is dit extra warm en extra zweten, maar we doen het voor de kindjes. We hebben praktisch aan elke vinger een kindjeshand vast om samen met ons naar het strand te wandelen: lekkere zweethanden krijg je hiervan :-) Aangekomen aan het strand zochten we een leuk plekje om ons te nestelen. Onder een paraplu dus, want anders werd het echt te warm. Al snel wilden we het water in, en ook de kindjes vonden dit een goed idee. Na enkele uren waterpret, kregen we van Mia een tapalapa met boter of mayonaise. En ook een bekertje water. Dit was zeker nodig want het was een bloedhete dag. Tegen 13.00 u besloten we om terug te gaan, het werd ons iets té warm. Met een volle tanki tanki (plaatselijke bus taxi) vertrekken we terug richting het schooltje en richting het dorp. De kindjes waren blijkbaar nog niet moe want ze zongen de hele rit. Eens aangekomen in het GamMol-huis zijn we in slaap gevallen. We waren moe… maar zeker voldaan. Na ons middagdutje zijn we naar de internethut gegaan waar we toch weer even contact hadden met het verre en koude België. Jammer genoeg was het enorm traag en hebben we onze mails niet kunnen lezen. Enkel MSN werkte. We kruipen nu vroeg in ons bedje, want we zijn helemaal op.
Dikke kus van ons allebei!
Deze morgen zijn we naar Brikama geweest om daar naar de markt te gaan. We hebben er vers fruit gekocht en een leuk stofje. We hebben steeds is de brandende hitte rondgelopen, we waren blij dat we in de late namiddag terug in het GamMol-huis waren. Hier hebben we wat tijd genomen om te relaxen, wat te rusten en wat op adem te komen. Daarna besloten we om te gaan koken. Het werd patatjes met spinazie en een kippenhamburger. De spinazie was bevroren, en we vonden er niets beter op dan het in de pan te gooien en te laten ontdooien. Geen goed idee!! Toch is het uiteindelijke maal echt lekker geworden!
Toen we besloten om te gaan slapen gingen we nog een laken nemen om goed in te kunnen slapen. Tot we plots kennis maakten met een ander huisdier. De spin. Geen gewone spin, een GROTE spin. Niet zo eentje zoals we in België kennen. Kristien verdient hier dan ook haar standbeeld! Heldhaftig ging ze de spin te lijf terwijl Ans toekeek van op afstand, met bijpassende geluiden… . Geen verdere commentaar!
Daarna deden we dan toch een poging om te gaan slapen. Niet makkelijk na zo’n kennismaking!
Dada!
18 februari 2008
Vandaag een dag waar we naar uitkeken. We gaan namelijk met de oudste kindjes naar het strand. Normaal is dit hun vrije dag, maar omdat de kindjes hier niet veel om handen hebben en graag naar school gaan, vinden ze dit geweldig! Wij gaan met plezier mee! Om 9 uur was er afgesproken om te vertrekken aan de school, maar omdat we in Afrika zitten werd het al snel een halfuurtje later om te vertrekken :-) geen probleem. We wandelen met z’n allen naar het strand en onderweg heeft de juffrouw een geweldig idee… het begon met de vraag: “Can you run?” Jaja, wij hebben dus een groot deel richting de zee gelopen met de kindjes. Ze vinden dit heel leuk. Dus doen we dit ook maar. In deze hitte is dit extra warm en extra zweten, maar we doen het voor de kindjes. We hebben praktisch aan elke vinger een kindjeshand vast om samen met ons naar het strand te wandelen: lekkere zweethanden krijg je hiervan :-) Aangekomen aan het strand zochten we een leuk plekje om ons te nestelen. Onder een paraplu dus, want anders werd het echt te warm. Al snel wilden we het water in, en ook de kindjes vonden dit een goed idee. Na enkele uren waterpret, kregen we van Mia een tapalapa met boter of mayonaise. En ook een bekertje water. Dit was zeker nodig want het was een bloedhete dag. Tegen 13.00 u besloten we om terug te gaan, het werd ons iets té warm. Met een volle tanki tanki (plaatselijke bus taxi) vertrekken we terug richting het schooltje en richting het dorp. De kindjes waren blijkbaar nog niet moe want ze zongen de hele rit. Eens aangekomen in het GamMol-huis zijn we in slaap gevallen. We waren moe… maar zeker voldaan. Na ons middagdutje zijn we naar de internethut gegaan waar we toch weer even contact hadden met het verre en koude België. Jammer genoeg was het enorm traag en hebben we onze mails niet kunnen lezen. Enkel MSN werkte. We kruipen nu vroeg in ons bedje, want we zijn helemaal op.
Dikke kus van ons allebei!
Dagboek deel 5
17 februari 2008
Deze morgen zijn we naar Brikama geweest om daar naar de markt te gaan. We hebben er vers fruit gekocht en een leuk stofje. We hebben steeds is de brandende hitte rondgelopen, we waren blij dat we in de late namiddag terug in het GamMol-huis waren. Hier hebben we wat tijd genomen om te relaxen, wat te rusten en wat op adem te komen. Daarna besloten we om te gaan koken. Het werd patatjes met spinazie en een kippenhamburger. De spinazie was bevroren, en we vonden er niets beter op dan het in de pan te gooien en te laten ontdooien. Geen goed idee!! Toch is het uiteindelijke maal echt lekker geworden!
Toen we besloten om te gaan slapen gingen we nog een laken nemen om goed in te kunnen slapen. Tot we plots kennis maakten met een ander huisdier. De spin. Geen gewone spin, een GROTE spin. Niet zo eentje zoals we in België kennen. Kristien verdient hier dan ook haar standbeeld! Heldhaftig ging ze de spin te lijf terwijl Ans toekeek van op afstand, met bijpassende geluiden… . Geen verdere commentaar!
Daarna deden we dan toch een poging om te gaan slapen. Niet makkelijk na zo’n kennismaking!
Dada!
18 februari 2008
Vandaag een dag waar we naar uitkeken. We gaan namelijk met de oudste kindjes naar het strand. Normaal is dit hun vrije dag, maar omdat de kindjes hier niet veel om handen hebben en graag naar school gaan, vinden ze dit geweldig! Wij gaan met plezier mee! Om 9 uur was er afgesproken om te vertrekken aan de school, maar omdat we in Afrika zitten werd het al snel een halfuurtje later om te vertrekken :-) geen probleem. We wandelen met z’n allen naar het strand en onderweg heeft de juffrouw een geweldig idee… het begon met de vraag: “Can you run?” Jaja, wij hebben dus een groot deel richting de zee gelopen met de kindjes. Ze vinden dit heel leuk. Dus doen we dit ook maar. In deze hitte is dit extra warm en extra zweten, maar we doen het voor de kindjes. We hebben praktisch aan elke vinger een kindjeshand vast om samen met ons naar het strand te wandelen: lekkere zweethanden krijg je hiervan :-) Aangekomen aan het strand zochten we een leuk plekje om ons te nestelen. Onder een paraplu dus, want anders werd het echt te warm. Al snel wilden we het water in, en ook de kindjes vonden dit een goed idee. Na enkele uren waterpret, kregen we van Mia een tapalapa met boter of mayonaise. En ook een bekertje water. Dit was zeker nodig want het was een bloedhete dag. Tegen 13.00 u besloten we om terug te gaan, het werd ons iets té warm. Met een volle tanki tanki (plaatselijke bus taxi) vertrekken we terug richting het schooltje en richting het dorp. De kindjes waren blijkbaar nog niet moe want ze zongen de hele rit. Eens aangekomen in het GamMol-huis zijn we in slaap gevallen. We waren moe… maar zeker voldaan. Na ons middagdutje zijn we naar de internethut gegaan waar we toch weer even contact hadden met het verre en koude België. Jammer genoeg was het enorm traag en hebben we onze mails niet kunnen lezen. Enkel MSN werkte. We kruipen nu vroeg in ons bedje, want we zijn helemaal op.
Dikke kus van ons allebei!
Deze morgen zijn we naar Brikama geweest om daar naar de markt te gaan. We hebben er vers fruit gekocht en een leuk stofje. We hebben steeds is de brandende hitte rondgelopen, we waren blij dat we in de late namiddag terug in het GamMol-huis waren. Hier hebben we wat tijd genomen om te relaxen, wat te rusten en wat op adem te komen. Daarna besloten we om te gaan koken. Het werd patatjes met spinazie en een kippenhamburger. De spinazie was bevroren, en we vonden er niets beter op dan het in de pan te gooien en te laten ontdooien. Geen goed idee!! Toch is het uiteindelijke maal echt lekker geworden!
Toen we besloten om te gaan slapen gingen we nog een laken nemen om goed in te kunnen slapen. Tot we plots kennis maakten met een ander huisdier. De spin. Geen gewone spin, een GROTE spin. Niet zo eentje zoals we in België kennen. Kristien verdient hier dan ook haar standbeeld! Heldhaftig ging ze de spin te lijf terwijl Ans toekeek van op afstand, met bijpassende geluiden… . Geen verdere commentaar!
Daarna deden we dan toch een poging om te gaan slapen. Niet makkelijk na zo’n kennismaking!
Dada!
18 februari 2008
Vandaag een dag waar we naar uitkeken. We gaan namelijk met de oudste kindjes naar het strand. Normaal is dit hun vrije dag, maar omdat de kindjes hier niet veel om handen hebben en graag naar school gaan, vinden ze dit geweldig! Wij gaan met plezier mee! Om 9 uur was er afgesproken om te vertrekken aan de school, maar omdat we in Afrika zitten werd het al snel een halfuurtje later om te vertrekken :-) geen probleem. We wandelen met z’n allen naar het strand en onderweg heeft de juffrouw een geweldig idee… het begon met de vraag: “Can you run?” Jaja, wij hebben dus een groot deel richting de zee gelopen met de kindjes. Ze vinden dit heel leuk. Dus doen we dit ook maar. In deze hitte is dit extra warm en extra zweten, maar we doen het voor de kindjes. We hebben praktisch aan elke vinger een kindjeshand vast om samen met ons naar het strand te wandelen: lekkere zweethanden krijg je hiervan :-) Aangekomen aan het strand zochten we een leuk plekje om ons te nestelen. Onder een paraplu dus, want anders werd het echt te warm. Al snel wilden we het water in, en ook de kindjes vonden dit een goed idee. Na enkele uren waterpret, kregen we van Mia een tapalapa met boter of mayonaise. En ook een bekertje water. Dit was zeker nodig want het was een bloedhete dag. Tegen 13.00 u besloten we om terug te gaan, het werd ons iets té warm. Met een volle tanki tanki (plaatselijke bus taxi) vertrekken we terug richting het schooltje en richting het dorp. De kindjes waren blijkbaar nog niet moe want ze zongen de hele rit. Eens aangekomen in het GamMol-huis zijn we in slaap gevallen. We waren moe… maar zeker voldaan. Na ons middagdutje zijn we naar de internethut gegaan waar we toch weer even contact hadden met het verre en koude België. Jammer genoeg was het enorm traag en hebben we onze mails niet kunnen lezen. Enkel MSN werkte. We kruipen nu vroeg in ons bedje, want we zijn helemaal op.
Dikke kus van ons allebei!
zondag 17 februari 2008
Dagboek deel 4
15 februari 2008
Eindelijk, een lange nachtrust. Het enige rare dat deze nacht gebeurde was Kristien die begon te praten in het Engels… . Blijkbaar kan ze geen genoeg krijgen van de plaatselijke taal. We staan op om 9 uur, en horen iemand aan de deur. De plaatselijke bakkersvrouw staat aan de deur met 2 verse, warme tapalapabroodjes. Super lekker!! Na het ontbijt vertrekken we richting het kobisalaschooltje. We hoopten hier Mia aan te treffen maar zij was al reeds vertrokken naar Serekunda. Dus zijn we terug naar huis gewandeld wanneer school gedaan is. De kindjes kregen allemaal iets lekkers zodat ze met een goed gevoel de school verlaten. Zo zouden ze zeker niet vergeten om op maandag terug te keren. Dit omdat de kinderen in de nursery school niet verplicht zijn om naar school te gaan. Na de middag is Mia naar hier gekomen om afspraken te maken in verband met de komende weken. Vermits zij donderdag naar huis vertrekt voor drie weken zijn deze afspraken dus van groot belang! Na het bezoek van Mia hadden we afgesproken met Fajatta om te gaan winkelen. Dit werd een lange rit. Eerst gingen we met de bus-taxi naar Brikama, en daar hebben we een auto van iemand mogen lenen. In Gambia is het de gewoonte dat ze met een lege benzinetank toch nog overal naartoe rijden. Dus elke keer als wij instappen, hopen we maar dat we er toch nog zullen geraken. Het auto rijden in Gambia is op zich al een groot avontuur! Na deze drukke dag zijn we dan snel gaan slapen, omdat we er vroeg uit moeten morgen!
Groetjes!
16 februari 2008
Hoera! Onze eerste kakkerlakvrije dag! Zeker een dag om te onthouden. We zijn al vroeg op want we gaan vandaag een bezoekje brengen aan Stephanie en Iris in Senegambia. We rijden hier naartoe met een taxi, die ons blijkbaar weer veel te veel heeft doen betalen. We rijden daarna samen verder naar Crocodile pool. Hier leven heel wat krokodillen, en we slaagden er zelfs in om er eentje aan te raken. Een hele belevenis! Na het krokodillenavontuur zijn we naar de guesthouse van Iris en Stephanie gegaan om er een kijkje te gaan nemen. Onze bevindingen: Geslaagd!
Na de guesthouse zijn we naar de zee gegaan. Hier hebben we een bord vol met vers fruit gegeten (mmmm) enorm lekker en heel verfrissend. Na anderhalf uurtje aan het strand te genieten, gingen we naar huis. We verheugen ons al op die pizza bij de Italiaan onder de boom. (waar we al drie dagen willen gaan eten) Eens aangekomen aan de pizzaboom blijkt dat hij gesloten is… Wat nu gedaan? We zoeken eventjes verder naar een andere pizzaman, maar geven onze hoop al snel op. We herinnerden ons nog een restaurantje van een dame die we tegen waren gekomen tijdens onze wandeling, een paar dagen geleden. We besloten om daar te gaan eten. Onze eerste keer dat we het Gambiaanse eten gingen verkennen. Toch bleek dat onze angst onterecht was, het eten was super lekker! Wanneer we thuis kwamen hebben we ons nog ingesmeerd met aftersun, dit bleek nodig te zijn … :-) . We zien een beetje rood!
Slaapwel!!
Eindelijk, een lange nachtrust. Het enige rare dat deze nacht gebeurde was Kristien die begon te praten in het Engels… . Blijkbaar kan ze geen genoeg krijgen van de plaatselijke taal. We staan op om 9 uur, en horen iemand aan de deur. De plaatselijke bakkersvrouw staat aan de deur met 2 verse, warme tapalapabroodjes. Super lekker!! Na het ontbijt vertrekken we richting het kobisalaschooltje. We hoopten hier Mia aan te treffen maar zij was al reeds vertrokken naar Serekunda. Dus zijn we terug naar huis gewandeld wanneer school gedaan is. De kindjes kregen allemaal iets lekkers zodat ze met een goed gevoel de school verlaten. Zo zouden ze zeker niet vergeten om op maandag terug te keren. Dit omdat de kinderen in de nursery school niet verplicht zijn om naar school te gaan. Na de middag is Mia naar hier gekomen om afspraken te maken in verband met de komende weken. Vermits zij donderdag naar huis vertrekt voor drie weken zijn deze afspraken dus van groot belang! Na het bezoek van Mia hadden we afgesproken met Fajatta om te gaan winkelen. Dit werd een lange rit. Eerst gingen we met de bus-taxi naar Brikama, en daar hebben we een auto van iemand mogen lenen. In Gambia is het de gewoonte dat ze met een lege benzinetank toch nog overal naartoe rijden. Dus elke keer als wij instappen, hopen we maar dat we er toch nog zullen geraken. Het auto rijden in Gambia is op zich al een groot avontuur! Na deze drukke dag zijn we dan snel gaan slapen, omdat we er vroeg uit moeten morgen!
Groetjes!
16 februari 2008
Hoera! Onze eerste kakkerlakvrije dag! Zeker een dag om te onthouden. We zijn al vroeg op want we gaan vandaag een bezoekje brengen aan Stephanie en Iris in Senegambia. We rijden hier naartoe met een taxi, die ons blijkbaar weer veel te veel heeft doen betalen. We rijden daarna samen verder naar Crocodile pool. Hier leven heel wat krokodillen, en we slaagden er zelfs in om er eentje aan te raken. Een hele belevenis! Na het krokodillenavontuur zijn we naar de guesthouse van Iris en Stephanie gegaan om er een kijkje te gaan nemen. Onze bevindingen: Geslaagd!
Na de guesthouse zijn we naar de zee gegaan. Hier hebben we een bord vol met vers fruit gegeten (mmmm) enorm lekker en heel verfrissend. Na anderhalf uurtje aan het strand te genieten, gingen we naar huis. We verheugen ons al op die pizza bij de Italiaan onder de boom. (waar we al drie dagen willen gaan eten) Eens aangekomen aan de pizzaboom blijkt dat hij gesloten is… Wat nu gedaan? We zoeken eventjes verder naar een andere pizzaman, maar geven onze hoop al snel op. We herinnerden ons nog een restaurantje van een dame die we tegen waren gekomen tijdens onze wandeling, een paar dagen geleden. We besloten om daar te gaan eten. Onze eerste keer dat we het Gambiaanse eten gingen verkennen. Toch bleek dat onze angst onterecht was, het eten was super lekker! Wanneer we thuis kwamen hebben we ons nog ingesmeerd met aftersun, dit bleek nodig te zijn … :-) . We zien een beetje rood!
Slaapwel!!
donderdag 14 februari 2008
Dagboek deel 3
Woensdag 13 februari 2008
Ieuw! Kakkerlakken verstoort onze nachtrust. Bij gevolg start onze dag om 3.23 uur ’s MORGENS! Het beloofde dus een lange lange dag te worden. We hebben ons beziggehouden met videofragmenten te bewerken, kruiswoordraadsel, boekjes lezen, muziek beluisteren, berichten sturen: waar vreemd genoeg geen reactie op kwam… :-) Een kakkerlak is in Gambia een vrij vies beest, hier volgt een beschrijving: een lijf van ongeveer een dikke 4 cm, 1 cm dikte, hakenpoten, voelsprieten van ongeveer 10 cm. Het beestje maakt best veel lawaai als het zich verplaatst, het kraakt. Wat het nog erger maakt is dat de beestjes razendsnel zijn. Gelukkig eten ze ons niet op. Na een nacht van weinig slaap, kwamen de ergernissen boven. Alle mensen deden wel iets waar we ons niet in konden vinden. Nogmaals het bidden om 6 uur ’s morgens, een beetje het geluid van een treurende wolf. Onze grootste ergernis is de taxibus. Hét vervoersmiddel bij uitstek. Een beschrijving: een doorsnee busje van bouwvakkers met normaal gezien een capaciteit van 8 – 10 personen. Maar… hier vertrekt het busje pas als het vol is, en vol is hier ook letterlijk VOL, ook het dak. Ook dieren mogen steeds aan en op boord. Ook langs de zijkanten hangen enkele medereizigers. Het positieve is dat we slechts 8 dalassies moeten betalen. Om onze dag een beetje goed te maken, zijn we gaan winkelen met positieve moed. Dit sloeg snel om. Overal worden we aanzien als euromiljonairs die steeds veel geld bijhebben. (dit is dus niet het geval!) Ondanks alle tegenslagen zijn we er toch in geslaagd om een leuk souvenir te kopen. Wij hebben afgepingeld; hier noemen ze het de “monkey business”. ’s Avonds eventjes een dipje door de afgelopen dag. We besluiten om op de zetel te slapen onder het muskietennet. Onze dag eindigt, hoe kon het ook anders, met een tegenslag: de elektriciteit valt juist uit wanneer we besloten om met een klein lichtje aan te slapen. Maar ach, we overleven het wel. Op naar een betere dag!
Groetjes!
14 februari 2008
Vandaag is het Valentijnsdag, cupido heeft ervoor gezorgd dat het een positievere dag werd. Na een goede nachtrust lag er een dode kakkerlak. We zien ze hier liever dood dan levend. We maken vandaag onze keuze van het stageschooltje bekend; dit wordt Kobisala, een schooltje in de buurt van het strand. Je kan dit opzoeken op: www.kobisalaschool.org. We zijn naar een dokter geweest in Tanjé, omdat Ans veel last heeft van huiduitslag en jeuk. De analyse van de dokter was dat het gaat om een typische tropische huidziekte. Ze kreeg een fles “melk” om haar in te smeren en enkele pilletjes. Het gaat snel beteren! Daarna zijn we met Fajatta geld gaan wisselen. Deze keer met een taxi, we waren er nog niet klaar voor om al met de bustaxi te gaan. Als we terug zijn, maken we een fikse wandeling in ons dorpje! Dit deed ons echt goed. Hierna gaan we op het internet om onze blog verder aan te vullen en mailtjes te beantwoorden. Dan terug naar het huisje wat rusten en een spelletje spelen. Het was een leuke dag geweest!
Dikke knuffel!
Ieuw! Kakkerlakken verstoort onze nachtrust. Bij gevolg start onze dag om 3.23 uur ’s MORGENS! Het beloofde dus een lange lange dag te worden. We hebben ons beziggehouden met videofragmenten te bewerken, kruiswoordraadsel, boekjes lezen, muziek beluisteren, berichten sturen: waar vreemd genoeg geen reactie op kwam… :-) Een kakkerlak is in Gambia een vrij vies beest, hier volgt een beschrijving: een lijf van ongeveer een dikke 4 cm, 1 cm dikte, hakenpoten, voelsprieten van ongeveer 10 cm. Het beestje maakt best veel lawaai als het zich verplaatst, het kraakt. Wat het nog erger maakt is dat de beestjes razendsnel zijn. Gelukkig eten ze ons niet op. Na een nacht van weinig slaap, kwamen de ergernissen boven. Alle mensen deden wel iets waar we ons niet in konden vinden. Nogmaals het bidden om 6 uur ’s morgens, een beetje het geluid van een treurende wolf. Onze grootste ergernis is de taxibus. Hét vervoersmiddel bij uitstek. Een beschrijving: een doorsnee busje van bouwvakkers met normaal gezien een capaciteit van 8 – 10 personen. Maar… hier vertrekt het busje pas als het vol is, en vol is hier ook letterlijk VOL, ook het dak. Ook dieren mogen steeds aan en op boord. Ook langs de zijkanten hangen enkele medereizigers. Het positieve is dat we slechts 8 dalassies moeten betalen. Om onze dag een beetje goed te maken, zijn we gaan winkelen met positieve moed. Dit sloeg snel om. Overal worden we aanzien als euromiljonairs die steeds veel geld bijhebben. (dit is dus niet het geval!) Ondanks alle tegenslagen zijn we er toch in geslaagd om een leuk souvenir te kopen. Wij hebben afgepingeld; hier noemen ze het de “monkey business”. ’s Avonds eventjes een dipje door de afgelopen dag. We besluiten om op de zetel te slapen onder het muskietennet. Onze dag eindigt, hoe kon het ook anders, met een tegenslag: de elektriciteit valt juist uit wanneer we besloten om met een klein lichtje aan te slapen. Maar ach, we overleven het wel. Op naar een betere dag!
Groetjes!
14 februari 2008
Vandaag is het Valentijnsdag, cupido heeft ervoor gezorgd dat het een positievere dag werd. Na een goede nachtrust lag er een dode kakkerlak. We zien ze hier liever dood dan levend. We maken vandaag onze keuze van het stageschooltje bekend; dit wordt Kobisala, een schooltje in de buurt van het strand. Je kan dit opzoeken op: www.kobisalaschool.org. We zijn naar een dokter geweest in Tanjé, omdat Ans veel last heeft van huiduitslag en jeuk. De analyse van de dokter was dat het gaat om een typische tropische huidziekte. Ze kreeg een fles “melk” om haar in te smeren en enkele pilletjes. Het gaat snel beteren! Daarna zijn we met Fajatta geld gaan wisselen. Deze keer met een taxi, we waren er nog niet klaar voor om al met de bustaxi te gaan. Als we terug zijn, maken we een fikse wandeling in ons dorpje! Dit deed ons echt goed. Hierna gaan we op het internet om onze blog verder aan te vullen en mailtjes te beantwoorden. Dan terug naar het huisje wat rusten en een spelletje spelen. Het was een leuke dag geweest!
Dikke knuffel!
dinsdag 12 februari 2008
Dagboek deel 2
10 februari 2008
6 uur in de morgen en we werden wakker door een vreemd geluid. Eerst konden we dit niet goed plaatsen, maar al snel hadden we door dat de mensen aan het bidden waren. Dit doen ze 5 keer per dag, en hierbij worden ook micro’s ingeschakeld, en kan heel de buurt dit horen. Toch wel even wennen zo vroeg in de morgen! Toch maar proberen om even verder te slapen. Dit duurde helaas niet zo lang meer, om 8 uur werden we wakker gebeld door Fajatta. Reden: Onbekend! Dus we waren wakker, helaasJ . Dus dan maar opstaan! We hebben dan samen met Lamin (Kebbeh) het plaatselijke brood gaan halen. (=tapalapa) Het broodje was erg vers, en dus erg lekker. Samen met de choco een heerlijk ontbijt! Daarna hebben we, jawel, gepoetst! Onze zondag werd dus géén rustdag! De tijd vliegt hier echt. Hoewel onze dag vroeg begon, was het alweer snel middag. Daarna zijn we naar de plaatselijke internethut gegaan, en we hebben daar ook toegang gevonden tot het web! Na laaaaaaaaaaaaaaaaaaaaang laaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaang wachten en heeeeeeeeeeel veel geduld hebben we ons verslag kunnen posten. De plaatselijke ‘internethutuitbater’ heeft ons goed verder geholpen. Na een anderhalf uur zijn we dan teruggekeerd naar ons huis en hebben we nog even gevoetbald met de kindjes. Wij zijn duidelijk géén talentenJ . Dit was zeker een leuk moment, en voor het eerst hadden we echt het gevoel dat we meer waren dan alleen maar een blanke. Daarna zijn we naar binnen gegaan en hebben we gegeten. In de namiddag hebben we dan voor school gewerkt, en tegen de avond aan zijn we met Fajatta gaan shoppen in een stadje dichtbij Sanyang. De hele rit was een groot avontuur. Onderweg kwamen we enkele obstakels tegen. Eerst kwam er een kip oversteken, daarna zagen we ook overstekende koeien en een paard. Geen alledaags zicht in België, maar doodgewoon in Gambia. In België vinden we de verkeersdrempels in Gambia vinden we ‘Sleeping Polices’.
Ihorara!! (= goodevening)
11 februari 2008
Vandaag staan we op na een goed nachtje slapen. Alhoewel Kristien last had van een nachtmerrie was alles toch in orde. Vandaag gaan we naar enkele schooltjes kijken, en mogen we beslissen in welk schooltje we willen lesgeven. Dat is natuurlijk erg spannend. Voor we dit kunnen doen hebben we eerst een afspraak met het hoofd van Sanyang. Hij vertelde ons dat we welkom waren, en dat we altijd naar hem mogen komen indien er problemen zijn. Dit stelt ons natuurlijk gerust! Vanaf dan werden we begeleid door Lamin Kebbeh, hij stelde ons steeds voor aan de directeur van de school, en daarna kregen we een rondleiding. In de klassen zelf werden er liedjes voor ons gezongen. Dit was toch echt wel een bijzonder moment voor ons. Al de leerkrachten waren erg gemotiveerd, en zagen het allemaal zitten dat wij in hun schooltje zouden helpen. We hebben er heel veel foto’s getrokken, we hebben gefilmd, … allemaal unieke herinneringen. Elke school had zijn eigen sterke kanten, en ook kanten waarbij wij hen zouden kunnen helpen. Dus elke school lijkt voor ons een uitdaging! Wij zijn er ongelofelijk hard van verschoten dat de kinderen ons zo hebben ontvangen. Het onderwijs is heel verschillend van dat in België. De kinderen worden helemaal gedrild en leren door na te zeggen en meerdere malen te herhalen. Sommige kinderen zagen ons er echt niet gelukkig uit. Toen we de scholen verlieten, zagen we safaribussen met toeristen. Ze kwamen eens kijken naar de kinderen, het leek wel of ze naar een dierentuin kwamen kijken. Het bezoek was best confronterend. Morgen zullen we nog 2 scholen bezoeken, en daarna maken we onze definitieve keuze. In de namiddag werd de hitte ons een beetje te veel en zijn we naar huis gegaan. Het is toch een hele aanpassing wanneer je in Afrika een hele dag op de been moet zijn. Al een geluk dat Lamin onze verpleger van dienst werd, en Kristien een privé hoofdmassage heeft gegeven! We hebben er deze avond een Belgische avond van gemaakt, we hebben er namelijk frietjes gegetenJ. Mmm lekker! En daarmee gaan we dan ons dagboek afsluiten voor vandaag!
Dikke kus van ons alletwee!
X
12 februari 2008
Weer hetzelfde ritueel zoals elke ochtend: het gebed. Een ongewenste bezoeker meldde zich voor het raam, een kakkerlak, deze keer wel een levende! We waren ineens volledig wakkergeschut. Onze jacht op de kakkerlak kon beginnen, hij moest eraan geloven. Dit is ook gelukt! We moesten vandaag vroeg opstaan omdat we nog 2 scholen gingen bezoeken. We wilden de warmte deze keer voor blijven. Maar er was een spelbreker: de regen … Het regent tijdens het droogseizoen namelijk bijna nooit, behalve deze morgen dus. We hadden dit niet verwacht en dachten dus dat er kippen op het dak zaten. Jaja in Gambia is dit mogelijk. Gelukkig was de regen van korte duur en konden we alsnog tijdig vertrekken. Een hele trip te voet op een zandweg stond ons te wachten. Door de regen hadden we niet veel last van opwaaiend zand. We werden op beide scholen hartelijk ontvangen en mochten hun “visitersbook” tekenen. In het tweede schooltje kwamen we Mia tegen, een Belgische die al 12 jaar in Gambia komt. Ze heeft het schooltje samen met een Gambiaan opgericht. Na het bezoek heeft ze ons mee naar haar huis genomen en later naar het strand. We hebben er mooie schelpen gevonden en wat genoten. Deze keer kreeg Ans een privé behandeling van Lamin. Hij verzorgde haar met (een beetje (veel) vies ruikende) ‘bambo-oil’. Dit was omdat hij dacht dat dit hielp tegen de jeuk. Toen we terug in het huisje waren, hadden we rust. Dit deed ons wel goed. Na even rusten, hebben we nog wat rondgelopen in het dorpje. De kinderen roepen steeds “Hello, how are you?” en willen onze handen aanraken. We gaan tijdig terug naar binnen, want hier wordt het ineens heel donker. De nacht valt. We kijken nog een filmpje en we kruipen in ons bed.
Slaap zacht!
zondag 10 februari 2008
Dagboek
Vrijdag 8 februari
We vertrekken! Na een goei twee uur rijden, zijn we aangekomen in Schiphol. Daar moesten we al even zoeken om op de juiste plaats terecht te komen. Het inchecken verliep erg vlot. Dit was al een klein wonder want we hadden behoorlijk wat overgewicht mee. We ondervonden geen problemen, en niemand was iets vergeten mee te nemen. Daarna volgde het afscheid. Dit was voor ons allemaal wel een moeilijk moment. Vele traantjes zijn er gevloeid, maar daarna zijn we toch vertrokken. Door de passencontrole, door de vele gangen tot aan de juiste gate. Na en half uurtje wachten was de rij al heel lang geworden, tot plots op de schermen verscheen dat we ons moesten verplaatsen naar een andere gate. D28, daar zouden we vertrekken naar Banjul. We zagen door het raampje de verschillende koffers opgeladen worden. Daarna konden we de vlieger op. We stijgen op met een vertraging van anderhalf uur. Dit valt dan al bij al nog wel mee. We zitten met vier bij elkaar. Alleen is het wel jammer dat er een iemand met een gang tussen zit. Maar zij heeft wel het gezelschap gekregen van 2 vriendelijke Belgen, die haar doorheen de vlucht vele aardrijkskundige tips geeft. Nu zitten we boven in de lucht, om 18.15 u (om precies te zijn boven de Sahara) en hebben we al 3 uur en een half gevlogen. We hangen op 10 000 meter hoogte, en ze spelen de film RatatouilleJ. We gaan tegen een snelheid van 820 km per uur. Snel dus nadert ons avontuur in Gambia. We hebben op de vlieger ook gegeten. We kregen patatjes met erwtjes en maïs en 2 (kleine) bouletten. Daarbij zat ook nog een klein potje met pasta. Hierbij zaten ook nog olijven en zalm. We kregen ook een klein kaasje om op te eten. Als nagerecht kregen we dan een stukje appelcake (met amandelen denk ikJ). Over het algemeen nog redelijk lekker. Eens geland in Banjul werden we opgewacht door een (gammele) bus. Deze bracht ons naar een gebouw. Dit was onze eerste kennismaking met de plaatselijke bevolking. Dankzij blonde haren heb je hier wel een streepje voorJ. Aan de douane moesten we onze reispassen laten zien samen met het immigratieformulier, toch al een momentje van stress voor ons! Gelukkig stond Fajatta ons al op te wachten. We hebben dan onze bagage op de karretjes geladen. Fajatta zorgde ervoor dat we snel door de verschillende controles door waren. Abdoulie stond al klaar met de wagen, maar die bleek te klein te zijn voor 4 personen en de bijbehorende bagage. Fajatta ging op zoek naar een extra auto, terwijl Abdoulie de bagage op en in de auto laadde. Een hele belevenis, en een grappig gezicht! J. Nu op weg naar ons hotel Mansea Beach. Het was een hotel volgens Afrikaanse normen, dus niet echt comfortabel. We zijn nog een cola gaan drinken (flesjes van 33cl!!). En daarna zijn we in bed gekropen. Jammer van de muggen die ons wakker hebben gehouden die nacht.
Morgen zien we Gambia dan voor het eerst bij daglicht!
Slaapwel!!
Zaterdag 9 februari
We worden wakker met het geluid van vogels. De nacht was kort maar we hadden toch iets geslapen. Doordat er heel wat muggen in de kamer zaten zat slapen er jammer genoeg niet veel in. We maakten ons klaar voor het ontbijt. Het was een buffet. We vonden er tapalappa (brood in Gambia), confituur van aardbeien en andere bessen. Er was een soort van Engels ontbijt (bonen, spiegelei en worst) en er was cornflakes. Voor te drinken was er fruitsap en thee of koffie. Als nagerecht kon je ook nog bananen eten. Wanneer we aan de ontbijttafel zaten kregen we plots bezoek van apen. Deze aten alles op wat er voor het grijpen lag, dus vele bananen moesten er aan geloven. Dit vonden we wel speciaal…!
We hadden om negen uur afgesproken met Fajatta, dus we gingen onze spullen nemen en naar de uitgang. Dan kwamen we pas echt in contact met de Afrikaanse cultuur, stiptheid nemen ze niet namelijk zo nauw! Om elf uur kwam Fakatta er aan, en hadden we eindelijk een taxi om mee verder te rijden. Al de valiezen gingen op de auto, of erin. We gingen dan naar een wisselkantoortje om ons geld te wisselen. We hadden geluk dat we Fajatta en Abdoulie bijhadden, want de mensen proberen om ons te bedriegen waar we zelf bijstaan. Het geld werd dus 5 keer nageteld voordat we het meenamen. Wanneer we het geld dan in handen hadden kwamen we tot het besluit dat dit helemaal niet in onze portefeuille paste. Het pakje geld bestond uit 50 briefjes, dus een hele stapel! Wanneer dit geregeld was zijn we met het busje naar ons huis in Sanyang gereden. Daarna hebben we onze bagage achtergelaten, en zijn we gaan winkelen in Serekunda. Daar deden we onze inkopen voor de volgende dagen. We kochten onder andere pasta, currypoeder, soep, cornflakes, … .
Daarna ging Abdoelie naar huis, en moesten we alleen terug met de bustaxi. In Sanyang maakten we dan kennis met Lamin Kebbeh en Lamin Sambou, 2 fantastische mensen waarop we steeds kunnen rekenen.
Daarna maakten we onze eerste maaltijd in ons huisje. (spaghetti) Daarna hebben we ons gesetteld en gedoucht.
Wanneer we er weer helemaal voor waren zijn we de buurt wat gaan verkennen. We kregen veel aandacht van de plaatselijke bevolking, en kregen zelfs een persoonlijke escorte mee. Hij vertelde ons waar we konden telefoneren, en op internet konden gaan.
’s Avonds kregen we dan nog bezoek van Lamin, hij bracht enkele verschillende appelsienen. Hij leerde ons deze schillen, en de smaken kennen. Het was erg lekker! Hij bracht ook een zakje schelpen mee, en hij vertelde ons dat deze ‘good-luck’ brachten. We hebben hiervan ons eigen ‘kunstwerkje’ van gemaakt, om ons huisje wat gezellig te maken. (foto volgt nog). Hij leerde ons ook enkele woordjes Madinka, op die manier kunnen we communiceren met de plaatselijke bevolking. Al is het maar een basis!! Vb. Isama: Goedemorgen! ; Kodi tanante: Hoe gaat het? ; Itonding: Wat is je naam?
Kortom, het was een drukke dag, met veel verschillende indrukken.
Tot morgen!
We vertrekken! Na een goei twee uur rijden, zijn we aangekomen in Schiphol. Daar moesten we al even zoeken om op de juiste plaats terecht te komen. Het inchecken verliep erg vlot. Dit was al een klein wonder want we hadden behoorlijk wat overgewicht mee. We ondervonden geen problemen, en niemand was iets vergeten mee te nemen. Daarna volgde het afscheid. Dit was voor ons allemaal wel een moeilijk moment. Vele traantjes zijn er gevloeid, maar daarna zijn we toch vertrokken. Door de passencontrole, door de vele gangen tot aan de juiste gate. Na en half uurtje wachten was de rij al heel lang geworden, tot plots op de schermen verscheen dat we ons moesten verplaatsen naar een andere gate. D28, daar zouden we vertrekken naar Banjul. We zagen door het raampje de verschillende koffers opgeladen worden. Daarna konden we de vlieger op. We stijgen op met een vertraging van anderhalf uur. Dit valt dan al bij al nog wel mee. We zitten met vier bij elkaar. Alleen is het wel jammer dat er een iemand met een gang tussen zit. Maar zij heeft wel het gezelschap gekregen van 2 vriendelijke Belgen, die haar doorheen de vlucht vele aardrijkskundige tips geeft. Nu zitten we boven in de lucht, om 18.15 u (om precies te zijn boven de Sahara) en hebben we al 3 uur en een half gevlogen. We hangen op 10 000 meter hoogte, en ze spelen de film RatatouilleJ. We gaan tegen een snelheid van 820 km per uur. Snel dus nadert ons avontuur in Gambia. We hebben op de vlieger ook gegeten. We kregen patatjes met erwtjes en maïs en 2 (kleine) bouletten. Daarbij zat ook nog een klein potje met pasta. Hierbij zaten ook nog olijven en zalm. We kregen ook een klein kaasje om op te eten. Als nagerecht kregen we dan een stukje appelcake (met amandelen denk ikJ). Over het algemeen nog redelijk lekker. Eens geland in Banjul werden we opgewacht door een (gammele) bus. Deze bracht ons naar een gebouw. Dit was onze eerste kennismaking met de plaatselijke bevolking. Dankzij blonde haren heb je hier wel een streepje voorJ. Aan de douane moesten we onze reispassen laten zien samen met het immigratieformulier, toch al een momentje van stress voor ons! Gelukkig stond Fajatta ons al op te wachten. We hebben dan onze bagage op de karretjes geladen. Fajatta zorgde ervoor dat we snel door de verschillende controles door waren. Abdoulie stond al klaar met de wagen, maar die bleek te klein te zijn voor 4 personen en de bijbehorende bagage. Fajatta ging op zoek naar een extra auto, terwijl Abdoulie de bagage op en in de auto laadde. Een hele belevenis, en een grappig gezicht! J. Nu op weg naar ons hotel Mansea Beach. Het was een hotel volgens Afrikaanse normen, dus niet echt comfortabel. We zijn nog een cola gaan drinken (flesjes van 33cl!!). En daarna zijn we in bed gekropen. Jammer van de muggen die ons wakker hebben gehouden die nacht.
Morgen zien we Gambia dan voor het eerst bij daglicht!
Slaapwel!!
Zaterdag 9 februari
We worden wakker met het geluid van vogels. De nacht was kort maar we hadden toch iets geslapen. Doordat er heel wat muggen in de kamer zaten zat slapen er jammer genoeg niet veel in. We maakten ons klaar voor het ontbijt. Het was een buffet. We vonden er tapalappa (brood in Gambia), confituur van aardbeien en andere bessen. Er was een soort van Engels ontbijt (bonen, spiegelei en worst) en er was cornflakes. Voor te drinken was er fruitsap en thee of koffie. Als nagerecht kon je ook nog bananen eten. Wanneer we aan de ontbijttafel zaten kregen we plots bezoek van apen. Deze aten alles op wat er voor het grijpen lag, dus vele bananen moesten er aan geloven. Dit vonden we wel speciaal…!
We hadden om negen uur afgesproken met Fajatta, dus we gingen onze spullen nemen en naar de uitgang. Dan kwamen we pas echt in contact met de Afrikaanse cultuur, stiptheid nemen ze niet namelijk zo nauw! Om elf uur kwam Fakatta er aan, en hadden we eindelijk een taxi om mee verder te rijden. Al de valiezen gingen op de auto, of erin. We gingen dan naar een wisselkantoortje om ons geld te wisselen. We hadden geluk dat we Fajatta en Abdoulie bijhadden, want de mensen proberen om ons te bedriegen waar we zelf bijstaan. Het geld werd dus 5 keer nageteld voordat we het meenamen. Wanneer we het geld dan in handen hadden kwamen we tot het besluit dat dit helemaal niet in onze portefeuille paste. Het pakje geld bestond uit 50 briefjes, dus een hele stapel! Wanneer dit geregeld was zijn we met het busje naar ons huis in Sanyang gereden. Daarna hebben we onze bagage achtergelaten, en zijn we gaan winkelen in Serekunda. Daar deden we onze inkopen voor de volgende dagen. We kochten onder andere pasta, currypoeder, soep, cornflakes, … .
Daarna ging Abdoelie naar huis, en moesten we alleen terug met de bustaxi. In Sanyang maakten we dan kennis met Lamin Kebbeh en Lamin Sambou, 2 fantastische mensen waarop we steeds kunnen rekenen.
Daarna maakten we onze eerste maaltijd in ons huisje. (spaghetti) Daarna hebben we ons gesetteld en gedoucht.
Wanneer we er weer helemaal voor waren zijn we de buurt wat gaan verkennen. We kregen veel aandacht van de plaatselijke bevolking, en kregen zelfs een persoonlijke escorte mee. Hij vertelde ons waar we konden telefoneren, en op internet konden gaan.
’s Avonds kregen we dan nog bezoek van Lamin, hij bracht enkele verschillende appelsienen. Hij leerde ons deze schillen, en de smaken kennen. Het was erg lekker! Hij bracht ook een zakje schelpen mee, en hij vertelde ons dat deze ‘good-luck’ brachten. We hebben hiervan ons eigen ‘kunstwerkje’ van gemaakt, om ons huisje wat gezellig te maken. (foto volgt nog). Hij leerde ons ook enkele woordjes Madinka, op die manier kunnen we communiceren met de plaatselijke bevolking. Al is het maar een basis!! Vb. Isama: Goedemorgen! ; Kodi tanante: Hoe gaat het? ; Itonding: Wat is je naam?
Kortom, het was een drukke dag, met veel verschillende indrukken.
Tot morgen!
Abonneren op:
Posts (Atom)
